Danıştay Dördüncü Daire

Cari vergilendirme dönemine ilişkin ödenmemiş geçici vergi borcunun, aynı dönemde yıllara yaygın inşaat işi nedeniyle tevkif yoluyla ödenen gelir vergisinden mahsup edilmesi mümkün olmadığından vergi ziyaına sebebiyet veren davacı adına ceza kesilmesinin yasal olduğu. İstemin Özeti: 1996 ve 1997 yılları kurumlar vergisi beyannamelerinde yanlış mahsup yapılması nedeniyle geçici vergi ödenmediği ileri sürülerek davacı adına ağır kusur cezası kesilmiştir. (...) Vergi Mahkemesi; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 42. maddesi uyarınca yıllara sair inşaat işi yapan davacının, aynı Kanun'un mükerrer 120. maddesine göre, cari vergilendirme dönemine ilişkin ödenmemiş geçici vergi borcunu, aynı dönemde tevkif yoluyla ödenen gelir vergisi kadarlık kısmından mahsup etmesinin mümkün olmaması nedeniyle, 1996 ve 1997 yıllarında beyanname üzerinden tahakkuk eden geçici verginin ödenmediği anlaşıldığından vergi ziyaına sebebiyet veren davacı adına ceza kesilmesinin yasal olduğu, ancak tespitler beyanname üzerinde yapıldığından ağır kusur cezasının kusur cezasına çevrilmesine karar vermiştir. Davacı 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 120. maddesi uyarınca yapılan mahsupların doğru olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine oy birliğiyle karar verildi.