Yargıtay Onbirinci Ceza Dairesi

Suç konusu döneme ait defter ve belgelerin, şirket çalışanının kapı önüne parkettiği aracı içindeyken, araçla birlikte çalındığı savunması, tüm belgelerin özel otomobil içinde bulundurulması mutad olmayıp, inandırıcı nedenlere de dayanmadığından kabul edilemez. 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan sanıklar (...) ve (...)'nın yapılan yargılanmaları sonunda: Beraatlerine dair (...) Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'nın bozma isteyen 19.2.2001 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü; Sanıklar, 1995 yılına ait defter ve belgelerin şirket çalışanı (..)'in şirket önüne parkettiği araç içindeyken araçla birlikte 25.4.1997 tarihinde çalındığını savunmuş ve hırsızlığa ilişkin müracaat ve ek müracaat ile bir kısım karakol ifade tutanak fotokopileri dosyaya getirilmiş ise de; 1995 yılına ait tüm defter ve belgelerin mali müşavire götürülmek üzere 1997 yılı Nisan ayında özel otomobil içinde bulundurulmasının mutad olmadığı, bunun inandırıcı nedenlerinin de açıklanmadığı, ilk müracaat tutanağında, sadece, Pazarlama A.Ş.'nin mali defterlerinin araçla birlikte çalındığı belirtilmesine rağmen, sonradan 26.9.1997 tarihinde müracaat edilerek T.. H... Yağ ve Çelik A.Ş.'nin mali kayıt ve defterlerinin de çalındığının ileri sürüldüğü, bu duruma göre, savunmanın kabulünün mümkün olmadığı ve sanıkların cezası sorumlulukları belirlenip sonucuna göre hüküm tesisi gerekirken, savunmanın aksi kanıtlanamadığından bahisle beraatlerine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi CMUK'nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), oybirliği ile karar verildi.