Yargıtay Onbirinci Ceza Dairesi

213 sayılı Yasa uyarınca tutulması zorunlu defterlerle belgelerin, aynı yasa gereğince ilgili bulundukları takvim yılından itibaren beş yıl süre ile saklanması, bu süre içerisinde, irade dışında kaybolma ve mücbir sebep halleri dışında, yetkililerin talebi üzerine ibraz ve inceleme için arz edilmeleri zorunludur. 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan sanıklar (...) ve (...)'in yapılan yargılanmaları sonunda; beraatlerine dair (...Ağır Ceza Mahkemesi) nden verilen hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi müdahil vekil avukatı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığının bozma isteyen 19.02.2001 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 172. maddesi uyarınca tutulması zorunlu defterlerle 2. kitap 3. kısımda yazılı vesikaların, 253. maddesi gereğince ilgili bulundukları yılı takip eden takvim yılından başlamak üzere beş yıl süre ile muhafaza edilmesi, 256. maddesi uyarınca da bu süre içerisinde, yetkili makam ve memurların talebi üzerine ibraz ve inceleme için arz edilmeleri zorunluluğunun bulunduğu, kollektif şirketin 1993 yılına ait emtia alış ve gider belgelerinin, istenmesine rağmen tamamının vergi inceleme raporuna ekli 31.7.1996 tarihli imzalar ile onaylı tutanakta tespit edildiği üzere bulunamadığından bahisle ibraz edilemediği savunma ile 10.7.1996 tarihli dilekçenin neden konusunda kesinlik taşımayıp, irade dışında kaybolmayı kanıtlamadığı ve 13. maddenin 4. bendinde yeralan mücbir sebep olarak kabulünün mümkün olmadığı, suç tarihi ve cezai sorumluluk belirlenip, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayini gerekirken, ibrazı istenen belgelerin kaybolduğuna dair vergi dairesine dilekçe verildiğinden bahisle beraat hükmü tesisi, Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına oybirliği ile karar verildi.