Danıştay Dördüncü Daire

625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu'nun 33/2. maddesinde, sosyal yardım kapsamındaki ek ödemelerin, Bütçe Kanunu ile resmi okul öğretmenlerine sağlanan haklara denk olarak, özel okul öğretmenlerine de ödeneceği ve vergi kesilmeyeceği belirtilmiştir. Dolayısıyla, özel okul öğretmenlerine ödenen eğitim ve öğretim tazminatları, gelir vergisine tabi olmayacaktır. İstemin Özeti: 1998/4, 5, 6. aylara ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucu, davacı şirketin bünyesinde çalışan öğretmenlere ödenen eğitim, öğretim tazminatından tevkifat yapılmadığı ileri sürülerek adına gelir (stopaj) vergisi salınmış, ağır kusur cezası kesilmiştir. (...)Vergi Mahkemesi kararıyla; 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu'nun 33/2. maddesinde; sosyal yardım kapsamındaki ek ödemelerin, Bütçe Kanunu ile resmi okul öğretmenlerine sağlanan haklara denk olarak özel okul öğretmenlerine de ödeneceği ve vergi kesilmeyeceğinin belirtildiği, özel okul işleten davacının çalıştırdığı öğretmenlere sosyal yardım kapsamında yaptığı ek ödemeler, resmi okul öğretmenlerine ödenen tutarlardan yüksek olmadığına göre, söz konusu ödemelerin gelir (stopaj) vergisine tabi olmadığı gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı idare, yapılan tarhiyatın yerinde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir. Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliği ile karar verildi.