Danıştay Dördüncü Daire

Alıcı ifadelerinin diğer delillerle desteklenmeden, doğrudan matrah farkı bulunmasına esas alınamayacağı. İstemin Özeti: Arsa karşılığı inşaat yapmak suretiyle edindiği dairelerin 1996 yılında satışından elde ettiği kazancı noksan beyan ettiğinin tespiti üzerine davacı şirket adına re'sen kurumlar vergisi, geçici vergi salınmış, ağır kusur cezası kesilmiştir. (...) Vergi Mahkemesi kararıyla; alıcı beyanlarının vergiyi doğuran olayla olan ilgileri nedeniyle vergilendirmede maddi delil olacağı genel kabul gören bir ilke olmakla birlikte bu hususun aksinin beyan ve belgelerle iddia edilmesi durumunda mutlak delil olarak kabul edilemeyeceği, sözkonusu durumun araştırma sonucu elde edilecek bilgi ve belgelerle desteklenmesi gerektiği, inceleme elemanınca alıcı ifadelerine başvurularak daire satış fiyatlarının saptandığı, şirket kayıtlarında inşaat maliyetlerinin bina blokları itibariyle ayrımının mümkün olmaması nedeniyle inşaat maliyetleri dikkate alınmadan, inşaat hasılatlarından hareketle dönem kazancının re'sen takdir edildiği, oysa satışı yapılan dairelerin, Bayındırlık Bakanlığı'nca yayımlanan birim fiyat listesine göre maliyet bedelleri hesaplanıp müteahhit kâr payı, dairelerin metre kareleri ve nitelikleri de dikkate alınarak gerçek satış bedellerini belirleme yoluna gidilmesi gerekirken alıcı beyanlarının doğrudan satış bedeli olarak matraha esas alınmasında isabet görülmediği gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, 1996 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu davacı şirketin 1996 yılında daire satışlarından elde ettiği safi kârı beyan dışı bıraktığının anlaşıldığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.