Danıştay Dördüncü Daire 

Davacı şirketin, sözleşme kapsamında yaptığı montaj işinin yıllara sari inşaat ve onarım işi olmadığı bu nedenle aldığı avans ve hakediş ödemelerinden tevkifat yapılmaması gerektiği. İstemin Özeti: Davacı şirket tarafından yaptırılan yıllara sari inşaat işinden dolayı ödenen avans ve hakedişlerden tevkifat yapılmadığı ileri sürülerek adına 1993/9, 10, 12. aylar için re’sen gelir (stopaj) vergisi salınmış, fon payı hesaplanmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. (...) Vergi Mahkemesi; bir işin, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 42 ve 44. maddeleri ile düzenlenen özel kazanç rejimi kapsamına girmesi için faaliyet konusunun inşaat ve onarım işi olması, işin resmi veya özel taahhüde bağlı olarak yapılması ve yıllara sirayet etmesi şartlarının birlikte gerçekleşmesi gerektiği, olayda ise, davacı şirket ile yüklenici firma arasında düzenlenen sözleşmenin incelenmesinden; taahhüdün konusunu, davacıya ait fabrika sahası içinde yer alacak Picling ve Electrolytıc Cleaning hatları montajının oluşturduğu, tüm imalat ve montaj projelerinin davacı şirkete hazırlanacağı, işin süresi bölümünde montaj işinin hangi sürede tamamlanacağının belirtildiği, taahhüdün konusu bölümünde, yüklenici firmanın montaj işi ile birlikte ayrıca ücret almadan bazı beton doldurma işlerini de yüklendiğinin anlaşıldığı, bu durumda, sözleşme kapsamının montaj olduğu sonucuna ulaşıldığından işi yıllara sari inşaat ve onarım işi olarak değerlendirip avans ve hakediş ödemelerinden tevkifat yapılmaması nedeniyle yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı idare, yapılan tarhiyatın usul ve yasaya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.