|
Dairesi
İthal edilen TV yayınlarını alıcı cihazlarının zararına satıcılığı durumlarda, inceleme elemanı tarafından karşıt inceleme yapılmadan fatura bedellerinin düşük kesildiği iddiasıyla maliyet bedeline %5 kar marjı ilave edilecek yapılan tarhiyatta yasal isabet yoktur.
|
|
Karar No
2000/1395
|
|
Esas No
1999/1679
|
|
Karar Tarihi
13-04-2000
|
|
|
Danıştay Üçüncü Daire
İthal edilen TV yayınlarını alıcı cihazlarının zararına satıcılığı durumlarda, inceleme elemanı tarafından karşıt inceleme yapılmadan fatura bedellerinin düşük kesildiği iddiasıyla maliyet bedeline %5 kar marjı ilave edilecek yapılan tarhiyatta yasal isabet yoktur. İstemin Özeti: Davacı şirketin 1997 takvim yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak adına re’sen salınan ağır kusur cezalı kurumlar vergisi, geçici kurumlar vergisi ile fon payına karşı açılan davayı; davacının kayıtların göre ihraç edilen keçi kılında fire oranının %17,22 olduğu, bu oran (...) Ticaret Odası’nca ihraç edilen keçi elemanınca %3,5 fire oranı uygulanmak suretiyle tespit edilen matrah farkından isabet görülmediği, öte yandan, ithal edilen TV yayınlarını alıcı cihazlarının izah düşük bedelle satıldığı ve bu düşüklüğün sebebi de davacı şirket yetkililerince izah edilemediğinden, ayrıca dava dilekçesinde bu konuda herhangi bir iddiada bulunulmadığından emsal bedelden hareketle sözü edilen cihazların satış bedellerinin belirlenerek 524.902.850 lira tutarın matraha alınmasında yasaya aykırılık görülmediği, ancak matrah farkı davacı şirket temsilcisinin beyanı ve defter kayıtlarına dayanılarak tespit edilmesi nedeniyle 524.902.850 lira matrah farkı üzerinden salınacak vergiye ağır kusur cezası değil kusur cezası uygulanması gerektiği, Kurumlar Vergisi Kanunu’nun geçici 40. maddesiyle yollamada bulunulan Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 120. maddesine göre beyanname verme süresinin geçmiş olması nedeniyle geçici kurumlar vergisinin aslının aranmayacağı bu vergiye ceza uygulanacağı, ancak kusur cezası yerine ağır kusur cezası uygulanmasında isabet bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek kurumlar vergisi ve fon payını 524.902.850 lira matrah üzerinden tadilen onayan ağır kusur cezalarına çeviren, geçici kurumlar vergisinin aslı ile fazla kurumlar vergisi, fon payı ve cezayı kaldıran (...) Vergi Mahkemesi kararının; davacı tarafından, serbest piyasaya ekonomisine göre zararına satışın olabileceği, bu nedenle cezalı tarhiyatın tamamen kaldırılması gerektiği, vergi dairesi müdürlüğü tarafından ise vergi inceleme raporuna dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemleridir. Karar: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 134. maddesinde vergi incelemesinde maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu belirtilmiştir. Uyuşmazlık konusu olayda, davacı şirketin ihtilaflı dönemde ithal ettiği 500 adet TV yayınları alıcı cihazlarını maliyet bedelinin altında sattığı, oysa bir işletmenin zararına çalışmayı düşünmeyeceği, ticarette amaç kar elde etmek olduğuna göre ithal edilen bu cihazların zararına satılmış olmasının mümkün olmadığı belirtilerek ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 267. maddesi hükmüne göre cihazların en az maliyet bedelinin %5 fazlası ile satılmış olduğu kabul edilmek suretiyle bulunan fark matraha alınmış ise de; toptan satıldığı belirtilen bu cihazlara ilişkin satış faturasında yer alan bedelden daha yüksek bedel alındığı yolunda cihazları alan nezdinde bir karşıt inceleme yapılarak faturaya gerçek bedelin altında bir bedel yazıldığı ortaya konulmadığı gibi, ticari hayatta amaç kâr elde etmek olmasına rağmen; işletmenin nakit ihtiyacı, ekonomik durgunluk, müşterilerle olan ticari ilişkinin devamı, malın demode olması ve benzeri nedenlerle zarar da söz konusu olabileceğinden, eksik inceleme ve kanaate dayanılarak yapılan tarhiyatın bu kısmında yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle yükümlü temyiz isteminin kabulüne ve (...) Vergi Mahkemesi kararının düşük bedelle satış yapıldığı belirtilerek bulunan matrah farkına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin ise reddine, oybirliğiyle karar verildi.
|
|