Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu

Faaliyete başladıktan iki ay sonra işini terkettiğini, bastırdığı belgeleri hiç kullanmadığını iddia eden yükümlünün, bu iddiasını kanunen geçerli belgelerle ispatlaması gerekir. İlgili dönemde kullandığı saptanan faturaların ortalama bedeli esas alınmak suretiyle bu faturalardan önceki numaraları içeren faturalar için hesaplanan hasılat tutarına isabet eden kısmı yönünden davanın reddi gerekirken tarhiyatın bu kısmının da kaldırılması yönündeki hüküm fıkrası hukuka uygun değildir. İstemin Özeti: Yükümlünün gerçeğe aykırı fatura düzenleyerek elde ettiği komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı görüşüyle adına Mayıs ve Aralık 1991 dönemleri için re'sen kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen (...) Vergi Mahkemesi kararıyla; yükümlünün 1991 yılı işlemlerinin gelir vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen raporda inşaat malzemesi alımsatımına ilişkin gerçek bir ticari faaliyeti bulunmadığı, 1991 yılı ticari faaliyetinin komisyon karşılığı fatura düzenlemekten ibaret olduğu, elde edilen komisyon gelirinin kayıt ve beyan dışı bırakıldığı görüşüyle yapılan gelir vergisi tarhiyatına karşı açılan davada mahkemelerince gerçek bedeli belli olmayan 97 adet faturanın gerçeğe aykırı olduğundan bahisle 24.250.000.000 lira hasılat elde edildiği yolundaki tespitin varsayıma dayalı olduğu sonucuna varılarak tarhiyat kaldırıldığından, Aralık 1991 dönemi için salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin de kaldırılması gerektiği, Mayıs 1991 döneminde ise düzenlediği üç fatura nedeniyle katma değer vergisi beyan etmediğinin açıkça tespitli olduğu ancak, bu dönem için ödenmesi gereken katma değer vergisi inceleme raporunda takdir edilen matrahın üzerinde olduğundan, bu dönem için salınan cezalı vergide yasal isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın Mayıs 1991 dönemine ilişkin kısmını reddetmiş, Aralık 1991 dönemine ilişkin kaçakçılık cezalı katma değer vergisini kaldırmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi kararıyla; cilt halindeki faturaların belli bir sıra takip etmesi ve bu sıraya göre düzenlenmesi gerektiğinden, kullanıldığı tespit edilen faturalardan önceki faturaların da kullanıldığının kabulü gerektiği, bu durumda (...) ile (...) seri numaraları arasındaki 3 adet faturanın yükümlü tarafından 1991 yılında kullanıldığı tespit edildiğine göre, tespit edilen faturalardan önceki faturaların da kullanılmasının normal ve mutad olduğu, aksini ispat yükümlüye ait olduğundan, faturaların kullanılmadığını ispatlayamayan yükümlü adına 1991 yılında düzenlenen satış faturaları bedelleri esas alınarak saptanan hasılat üzerinden tarhiyat yapılması gerektiğinden tarhiyatı karşıt incelemeyle tespit edilen 3 adet fatura üzerinden değiştiren vergi mahkemesi kararında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Bozma kararına uymayan (...) Vergi Mahkemesi kararında ilk kararındaki gerekçeye ek olarak; davacı adına 1991 yılı için uygulanan gelir vergisi tarhiyatının kaldırılması yolundaki karara karşı yapılan temyiz başvurusunun da Danıştay Dördüncü Dairesinin kararıyla reddedildiği gerekçesiyle direnmiştir. Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğünce temyiz edilmiş ve cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir. Karar: Gerçek bir emtia hareketine dayanmaksızın, komisyon karşılığı fatura düzenlediği tespit edilen yükümlü adına Mayıs ve Aralık 1991 dönemleri için re'sen salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisine karşı açılan davayı kısmen kabul ederek tarhiyatın Aralık dönemine ilişkin kısmının kaldırılması yolundaki vergi mahkemesi ısrar hükmü vergi idaresi tarafından temyiz edilmiştir. 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her tür delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu kurala bağlanmıştır. Dosyada bulunan inceleme raporu ve eki tutanaktan incelemeye ibraz edilmeyen iki fatura cildinde bulunan üç faturanın Mayıs 1991 ayında farklı tarihlerde kullanıldığı, fatura numaralarının birbirini takip etmediğinin saptandığı anlaşılmıştır. Cilt halindeki faturaların belli bir sıra takip etmesi ve bu sıraya göre düzenlenmesi gerektiğinden, kullanıldığı tespit edilen faturalardan önceki faturaların da kullanıldığının kabulü gerekir. 15.02.1991 tarihinde faaliyete başlayıp iki ay sonra işi terkettiğini, bastırdığı belgeleri hiç kullanmadığını iddia eden yükümlü bu iddiasını kanunen geçerli belgelerle ispatlayamamıştır. Bu durumda 1991 yılında kullanıldığı saptanan faturaların ortalama bedeli esas alınmak suretiyle bu faturalardan önceki numaraları içeren faturalar için hesaplanan hasılat tutarına isabet eden kısmı yönünden davanın reddi gerekirken tarhiyatın bu kısmının da kaldırılması yolundaki hüküm fıkrası hukuka uygun görülmemiştir. Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulüne (...) Vergi Mahkemesinin kararının sözü geçen hüküm fıkrasının bozulmasına, yeniden verilecek kakarda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına oyçokluğu ile karar verildi . KARŞI OY (X): Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler, bozulması istenen kararın dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında yerinde ve ısrar kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte değildir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.