|
1999 YILI KURUMLAR VERGİSİ BEYANNAMESİNDE İADESİ GEREKEN GEÇİCİ VERGİ MİKTARININ VE 2000/1-6 NCI DÖNEM GEÇİCİ VERGİ BEYANNAMESİNDE DE MAHSUP EDİLECEK GEÇİCİ VERGİ TUTARININ GÖSTERİLDİĞİ, MEVCUT DÜZENLEMELER UYARINCA BU BEYANI DAVACININ YAZILI İADE TALEBİ OLARAK KABUL ETMEK SURETİYLE MAHSUBUN YAPILMASI GEREKTİĞİ HK.
Temyiz Eden : ? Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : ? Yeminli Mali Müşavirlik Limited Şirketi
İstemin Özeti : 1999 yılı kurumlar vergisi beyannamesi üzerine doğan iadesi gereken geçici vergi alacağının 2000/1-6 ncı dönem gelir vergisi borcuna mahsubunu geçerli saymayan davalı İdare, mahsup edilen tutar üzerinden kurumlar vergisi ve geçici vergi için tahakkuk fişi düzenlemiş, bu vergiler üzerinden vergi ziyaı cezası kesilmiştir. İstanbul 7. Vergi Mahkemesinin 9.5.2002 günlü ve E:2001/1906, K:2002/760 sayılı kararıyla; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 25 inci maddesinde, kurumlar vergisi mükelleflerinin cari vergilendirme döneminin kurumlar vergisine mahsup edilmek üzere Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 120 nci maddesinde belirtilen esaslara göre % 20 oranında geçici vergi ödeyecekleri, Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 120 nci maddesinde ise tahakkuk ettirilerek tahsil edilen geçici verginin yıllık beyanname üzerinden hesaplanan gelir vergisinden mahsup edileceği, mahsuplara rağmen kalan geçici vergi tutarının o yılın sonuna kadar yazılı olarak talep edilmesi halinde mükellefe ret ve iade edileceğinin öngörüldüğü, 169 seri no'lu Gelir Vergisi Genel Tebliği'nde gelir veya kurumlar vergisi beyannamesi ile beyan edilen matrah üzerinden hesaplanan gelir ve kurumlar vergisinden geçici verginin mahsubu sonucu iadesi gereken bir miktarın bulunması ve bu tutarın beyannamenin ilgili tablosuna yazılmış olmasının, mükelllefçe yapılmış iade talebi olarak kabul edileceğinin belirtildiği davacının 1999 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde iadesi gereken geçici vergi miktarının ve 2000/1-6 ncı dönem geçici vergi beyannamesinde de mahsup edilecek geçici vergi tutarının gösterildiği, mevcut düzenlemeler uyarınca bu beyanın davacının yazılı iade talebi olarak kabul etmek gerektiği, davacının geçici vergi alacağının geçici vergi borcuna mahsup edilmemek suretiyle yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, geçici verginin gelir veya kurumlar vergisinden fazla olması halinde mahsup edilmeyen tutarın diğer vergi borçlarına mahsup edileceğini, mahsuba rağmen artan miktarın iade edileceğini, davacının bu şekilde bir iade talebi bulunmadığını ileri sürmekte, kararın
bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi H.Gül Yılmaz'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı İbrahim Erdoğdu'nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 11.2.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.
(DAN-KAR-DER; SAYI : 5)
YÖ/ŞGK
|