Danıştay Dördüncü Daire

Kanunda yer almayan bir husus, genel tebliğ ile düzenlenemez. Bu nedenle, ihracat nedeniyle YMM raporuna dayalı olarak iade alınan KDV’nin oranı, genel tebliğ dayanak gösterilerek kısıtlanamaz. Karar’ın tam metnine KDVK’nın 11. maddesi ile ilgili kısımda yer verilmiştir. Karar’ın tam metnine KDVK’nın 1/1. maddesi ile ilgili kısımda yer verilmiştir. İstemin Özeti: Yükümlü şirketin 1993 yılı Mayıs döneminde yaptığı ihracat nedeniyle iade olarak aldığı katma değer vergisinin haksız yere alındığının tespiti nedeniyle bu şirket adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarh edilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; 3065 Sayılı Kanun’un istisna edilmiş, işlemlerde indirimi düzenleyen 32. maddesinde, bu Kanun’un 11, 13, 14 ve 15. maddeleri uyarınca vergiden istisna edilmiş bulunan işlemlerle ilgili fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin mükellefin vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanacak katma değer vergisinden indirileceği, vergiye tabi işlemlerin mevcut olmaması veya hesaplanan verginin indirilecek vergiden az olması hallerinde indirilemeyen katma değer vergisinin Maliye Bakanlığınca tespit edilecek esaslara göre bu işlemleri yapanlara iade olunacağının hükme bağlandığı, olayda yükümlü şirketin ilgili dönemde yaptığı ihracatla ilgili olarak Yeminli Mali Müşavir raporu ile iade aldığı, vergi dairesince daha sonra 24 No.lu KDV Genel Tebliği hükümlerine dayanarak beyan edilen ihracat tutarının o donemdeki genel KDV oranı olan %12 ile çarpılmak suretiyle alınan iadeden daha az iade alınması gerektiği belirtilerek yükümlü şirket adına cezalı tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, ancak 3065 Sayılı Kanun’da iadeye ilişkin olarak herhangi bir orana yer verilmediği gibi Kanun’da yer almayan bir hususun genel tebliğle düzenlenemeyeceği, dolayısıyla tarh edilen cezalı vergide Yasa’ya uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğünce, cezalı tarhiyatta Yasa’ya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.