|
|
|
|
|
Dairesi
VUK. Md134
|
|
|
Karar No
1999/595
|
|
|
Esas No
1999/192
|
|
|
Karar Tarihi
10-12-1999
|
|
|
Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu
VUK. Md134 Vergi Usul Kanunu’nun 134. maddesinde öngörülen nitelikte bir incelemeye dayanmayan tarhiyatın kaldırılmasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır. İstemin Özeti: Kağıt ithalatı ve dahili ticareti ile uğraşan yükümlünün yasal kayıtları üzerinde giderleri yönünden yapılan sınırlı incelemede (...) Kağıtçılık Limited Şirketinden alınan on adet fatura karşılığı ödenen ilan giderlerinin gerçeği yansıtmadığı saptanarak Mayıs Haziran, Temmuz, Ağustos 1993 dönemleri için adına re’sen kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen (...) Vergi Mahkemesi, kararıyla; mükellefiyeti devam eden (…) Kağıtçılık Limited Şirketinin gerçeğe uygun olmayan faturalar düzenlediği yolundaki varsayımın, sadece bu şirket yetkilisinin ifadesine dayandırıldığı, ilanın yapıldığı gazetelerden ne kadar süreyle ilan yapıldığı, Basın İlan Kurumundan ihtilaflı dönemdeki ilan fiyatları araştırılarak bir değerlendirme yapılmadan matrah farkı tespiti suretiyle yapılan cezalı tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle tarhiyatı kaldırmıştır. Vergi dairesi müdürlüğünün temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi, 27.5.1997 günlü, E:1996/2380, K:1997/1882 sayılı kararıyla; söz konusu faturalara dayanılarak yükümlü şirketin defterlerine 6.951.000.000 lira gider kaydedildiği ancak, ilanın yayınlanmasına aracılık eden şirket yetkililerinin, gerçekte bu miktarın 355.000.000 lira olduğunu ifade ettikleri ve bu durumun ilanların yayınlandığı gazeteyi çıkaran şirketlerin yasal defterlerinde yer alan kayıtlarla da doğrulandığının anlaşıldığı, her ne kadar yükümlü şirketle (...) Kağıtçılık Limited Şirketi arasında 14.5.1993 tarihinde yapılan sözleşme ile beher ilanın 350.000.000 lira üzerinden yayımlanması kararlaştırılmış ise de, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 8/2. maddesinde mükellefiyete veya vergi sorumluluğuna ilişkin özel mukavelelerin vergi dairelerini bağlamayacağı kurala bağlandığından, vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyetinin tespiti bakımından bu sözleşmeye itibar edilemeyeceği gibi ilanı yayımlayan şirketin defter kayıtları ile yukarıda yer alan ifadenin birbirini doğrulaması karşısında yükümlü şirketin defterlerine gider olarak kaydettiği söz konusu faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle tarhiyatı kaldıran vergi mahkemesi kararını bozmuştur. Bozma kararına uymayan Vergi Mahkemesi aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile ilk kararında direnmiştir. Vergi dairesi başkanlığı tarafından ısrar kararına karşı yapılan temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu, 12.2.1999 günlü, E:1998/177, K:1999/93 sayılı kararıyla; yükümlü şirketin 14.5.1993 gününde (...) Kağıtçılık Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi ile bir sözleşme yaparak, 1993 yılında tüm gazete reklamlarını bu firmaya yaptırmayı taahhüt ettiği, sözleşmede yarım sayfa dört renkli reklamın her birinin yayınının 350.000.000 lira olacağının belirlendiği, (...) Kağıtçılık Limited Şirketi tarafından 1993 yılı Mayıs, Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında (...) Gazetesinde yayınlanan ilan ve reklam bedeli olarak 6.951.000.000 lira tutarlı 16 fatura kesildiğinin tespit edildiği ancak, aracı şirket yetkililerinin inceleme elemanına verdikleri ve gerçek ilan bedelinin 355.000.000 lira olduğu yolundaki ifadeleri esas alınarak söz konusu faturaların gerçeği yansıtmadığından bahisle katma değer vergisi indiriminin kabul edilmediği, uyuşmazlık dönemlerinde yükümlü şirkete ait ilanların (...) Gazetesinde yayınlandığı ihtilafsız olup gazetenin ikinci sayfasında ve yarım sayfa büyüklüğündeki her bir renkli ilan için aracı firma ile yapılan 14.5.1993 tarihli sözleşmeyle belirlenen 350.000.000 lira ilan bedelinin, faturalarda yazılı tutarlara uygun olduğu ve sözleşme tarihinden önce diğer aracı firmalardan alınan fiyatlarla da doğrulandığı, tarhiyata dayanak alınan aracı şirket yetkililerinin ifadelerinin gerçeğe uygunluğunun Vergi Usul Kanunu’nun 134. maddesinde öngörüldüğü şekilde incelenip araştırılmadığı, tarhiyatın varsayıma dayandığı gerekçesiyle temyiz istemini reddetmiştir. Vergi İdaresi; gerçek bir hizmet karşılığı olmaksızın yapılan ödemelere isabet eden katma değer vergisinin indirim konusu yapılamayacağını ileri sürerek kararın düzeltilmesini istemiştir. Karar: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 54. maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından yerinde olmayan istemin reddine oyçokluğu ile karar verildi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.
*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.
|
|
|
ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi
|
|
|
|
Excel Dokümanı
|
|
|
|
|
|
|
|