|
|
Dairesi
Ticari ilişkide bulunduğu kişilerin mükellefiyet kayıtlarını araştırdıktan sonra metrajlı hakediş raporlarına göre inşaat işinde kullandığı mal ve hizmet faturalarında gösterilen bedelleri fatura düzenleyicilerine ödeyen davacının bu belgelerde yazılı katma değer vergisini indirebileceği hk.
|
|
|
Karar No
1999/555
|
|
|
Esas No
1999/138
|
|
|
Karar Tarihi
10-12-1999
|
|
|
Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu
Ticari ilişkide bulunduğu kişilerin mükellefiyet kayıtlarını araştırdıktan sonra metrajlı hakediş raporlarına göre inşaat işinde kullandığı mal ve hizmet faturalarında gösterilen bedelleri fatura düzenleyicilerine ödeyen davacının bu belgelerde yazılı katma değer vergisini indirebileceği hk. İstemin Özeti: İnşaat taahhüt işiyle uğraşan yükümlü şirket adına, emtia alımlarına ilişkin faturaların bir kısmının içeriği itibariyle yanıltıcı olduğu ve bu faturalarda gösterilen katma değer vergilerinin indirim konusu yapılmayacağından bahisle 1991 yılının çeşitli dönemleri için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen (...) Vergi Mahkemesi kararıyla; davacı kurum adına fatura düzenleyen (...) isimli şahsın emniyetteki ifadesinde, içeriği itibariyle yanıltıcı fatura düzenlendiğini beyan ettiği, fatura düzenleyen diğer kişi ve firmalarla ilgili olarak yeterli tespit bulunmadığı, adreste bulunmama nedeniyle karşıt inceleme yapılamamasının, faturanın gerçeği yansıtmadığına kanıt oluşturmayacağı, bu nedenle, (...) tarafından düzenlenen faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılamayacağı, diğer şahıs ve kuruluşların düzenlendiği faturalardaki katma değer vergilerinin indirim konusu yapılmasının yasaya aykırı olmadığı gerekçesiyle tarhiyatın değiştirilmesine karar vermiştir. Tarafların temyiz istemlerini inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi kararıyla; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29. maddesi uyarınca katma değer vergisi indiriminden yararlanabilmenin ön şartının indirim konusu yapılacak verginin gösterildiği fatura ve benzeri vesikaların gerçeği yansıtması olduğu, davacıya fatura düzenleyen kişi ve şirketler hakkında yapılan tespitlerden, söz konusu belgelerin sadece biçimsel yönden yasaya uygun göründüğü, bu tespitlerin fatura içeriği hizmet ve teslimatı gerçekten yapmış oldukları konusunda kuşkular oluşturduğu, bu itibarla, (...) isimli şahıs dışındaki kişi ve kuruluşlar tarafından düzenlenen faturalarla ilgili olarak bu faturaları düzenleyen mükelleflerin bağlı oldukları vergi dairelerinden, gelir veya kurumlar vergisi beyannameleri ile katma değer vergisi beyannamelerinin ve tahakkuk fişlerinin istenmesi, ilgili dönemlerde katma değer vergisi beyannameleri verilmemiş ise haklarında ne gibi işlem yapıldığı ve adlarına bir tarhiyat yapılıp yapılmadığı, bu mükelleflerden bazılarının vermiş olduğu beyannamelerin ve beyan edilen matrahların gerçeği yansıtmadığı yolundaki görüşün hangi verilere dayandığı, çalıştırdıkları işçiler için muhtasar beyanname verip vermedikleri, faaliyetlerine son verenler varsa, işi terk dilekçesi verip vermedikleri, başka bir vergi dairesine bağlı olarak faaliyetlerine devam edip etmedikleri araştırılarak, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, bu hususlar araştırılmaksızın verilen kararda hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle yükümlü temyiz isteminin reddi, vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin kabulü ile yapılacak araştırma sonucuna göre yeniden bir karar verilmek üzere kararı bozmuştur. Bozma kararına uymayan (...) Vergi Mahkemesi kararıyla; idarece yapılmayan tespitlerin mahkeme tarafından yapılmasının 2577 sayılı Yasa’nın 2. maddesine aykırılık oluşturacağı gerekçesiyle ilk kararın terkinine ilişkin hüküm fıkrasında direnmiştir. Direnme kararına karşı vergi dairesi müdürlüğünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu, kararıyla; yükümlü şirket yetkilisinin inceleme elemanına verdiği ifadede, resmi taahhüt işi yaptıklarını, kendilerin mal ve hizmet temin edenlere teslim ve hizmet bedelini ödemeden önce vergi dairelerinden mükellefiyetlerini araştırdıklarını, bu araştırma sonucuna göre ödemenin çekle veya nakden yapıldığını belirttiği, davacının mükellef olarak ticari ilişkide bulunduğu kişi ve kuruluşlar hakkında yapılabilecek araştırmayı yaparak gerçekte ödediği katma değer vergisini indirdiğinin anlaşıldığı, idarenin söz konusu katma değer vergisinin ödenmeksizin indirildiği yolunda yaptığı bir tespit bulunmadığı gibi inceleme elemanı tarafından eleştiri konusu yapılan kişi ve firmaların davacı kuruma sağladıkları mal ve hizmetlerin taahhüt işlerinin gerçekleştirilmesinde kullanıldığının dosyaya ibraz edilen metrajlı hakediş belgelerinden saptandığı, yeterli tespite dayanmaksızın salınan cezalı katma değer vergisinin kaldırılması yolundaki ısrar kararında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle temyiz istemini reddetmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü’nce vergi inceleme raporundaki tespitlere değinilerek ve tarhiyatın yasaya uygun olduğu ileri sürülerek kararın düzeltilmesi istenmiştir. Karar: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 54. maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin reddine, oyçokluğu ile karar verildi. Karşı Oy: Düzeltilmesi istenilen kararın ’Karşı Oy’ yazısında açıklanan nedenle düzeltme isteminin kabulü ile kararın kaldırılması, ısrar kararına karşı vergi dairesi müdürlüğünce yapılan temyiz başvurusuun kabulü ve kararın bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.
|
|