|
|
Dairesi
213 sayılı Kanun’un 227. maddesinin hiç düzenlenmemiş saydığı belge için özel usulsüzlük cezası kesilemez.
|
|
|
Karar No
1999/4996
|
|
|
Esas No
1999/2073
|
|
|
Karar Tarihi
30-12-1999
|
|
|
Danıştay Üçüncü Daire
213 sayılı Kanun’un 227. maddesinin hiç düzenlenmemiş saydığı belge için özel usulsüzlük cezası kesilemez. İstemin Özeti: Davacı şirket adına 4.3.1998 tarihinde düzenlenen tutanağa dayanılarak kesilen özel usulsüzlük cezasına karşı açılan davayı; olayda, davacı şirket tarafından düzenlenen ambar tesellüm fişlerinde taşıma ücretinin yazılmadığının tespiti üzerine bu belgelerin hiç düzenlenmemiş kabul edilmesi suretiyle özel usulsüzlük cezası kesildiğinin anlaşıldığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesine 3505 sayılı Kanun’un 3. maddesiyle eklenen fıkrada, bu kanuna göre kullanılan veya bu Kanun’un Maliye Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgelerin vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacağı hükmüne yer verildiği, öte yandan 173 sayılı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile nakliyat anbarlarına anbar tesellüm fişi kullanma mecburiyeti getirilerek bu belgelerde bulunması gerekli bilgilerin düzenlendiği, 206 sayılı Genel Tebliğde ise sevk irsaliyesi ile anbar tesellüm fişinin birlikte bulunması halinde anbar tesellüm fişinde bulunması gerekli bilgilerin yeniden düzenlendiği, davacı şirket tarafından düzenlenen anbar tesellüm fişlerine taşıma ücreti yazılmadığı açık olduğundan ve bu bilginin yukarıda anılan tebliğ hükümleri uyarınca bulunması gerekli zorunlu bilgiler arasında sayıldığından taşıma ücreti yazılmayan anbar tesellüm fişlerinin hiç düzenlenmediğinin kabulü suretiyle kesilen cezada bir isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle reddeden (...) Vergi Mahkemesinin 31.12.1998 gün ve E:1998/754, K:1998/1255 sayılı kararının; düzenlenmiş bulunan anbar tesellüm fişlerinde taşıma ücretinin yazılmamış olmasını bu belgenin hiç düzenlenmediği anlamına gelmeyeceği dolayısıyla kesilen özel usulsüzlük cezasında yasal isabet bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin değişik 2. bendinde, perakende satış fişi, ödeme kaydedici cihazla verilen fiş, giriş ve yolcu taşıma bileti, sevk irsaliyesi, taşıma irsaliyesi, yolcu listesi, günlük müşteri listesi ile Maliye Bakanlığınca düzenlenme zorunluluğu getirilen belgelerin; düzenlenmediğinin, kullanılmadığının, bulundurulmadığının, düzenlenen belgelerin aslı ile örneğinde farklı meblağlara yer verildiğinin veya gerçeğe aykırı olarak düzenlendiğinin tespiti halinde her bir belge için bentde belirlenmiş olan miktarda özel usulsüzlük cezası kesileceği öngörülmüş ise de; cezai yaptırıma bağlanmış olan bir fiilin tüm unsurları ile oluşmuş bulunduğu saptanmadıkça faile ceza uygulanamayacağı yolundaki genel ceza hukuku ilkesi idari cezalar için de geçerli bulunduğundan, yukarıda değinilen bent hükmü uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için bentde sayılmış olan belgelerin düzenlenmediğinin, kullanılmadığının, bulundurulmadığının, düzenlenen belgelerin aslı ile örneğinde farklı meblağlara yer verildiğinin veya gerçeğe aykırı olarak düzenlendiğinin hukuken geçerli biçimde tesit edilmiş olması zorunludur. Olayda ise bu tür somut ve yükümlüyü bağlayıcı nitelikte bir tespit bulunmadığı, uygulanan ceza idarenin özel usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği sonucuna ulaşmış olmasına dayandırıldığı cihetle, cezai yaptırıma bağlanmış olan fiilin tüm unsurları ile oluşmuş bulunduğu söylenemez. Bu bakımdan kesilen özel usulsüzlük cezasında yasal isabet görülmemiştir. Kaldı ki, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesi 3. fıkrasında, kullanma mecburiyeti bulunan belgelerin, bu belgelerde yer alması zorunlu bilgileri taşımaması halinde, vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacağı yolunda yapılmış olan düzenleme, bu tür belgelerin mükelleflerce tevsik edici belge olarak kullanılamayacağını anlatmaktadır. Olayda da kullanılması mecburiyeti bulunan bir belgenin, düzenlenmiş olmakla birlikte, taşıması zorunlu bilgilerin bir kısmını taşımadığı tespit edilmiştir. Yukarıda değinilen 227. maddede bu tür bir belge için herhangi bir cezai yaptırım öngörülmemiştir. Olaya uygulanmış olan aynı Kanun’un 353. maddesinde de bu tür bir belge için cezai yaptırım öngörülmüş değildir. Başka anlatımla 353. maddede, düzenlenmiş olmakla beraber için de özel usulsüzlük cezası uygulanacağına ilişkin bir ifadeye yer verilmemiştir. Öte yandan, ceza uygulanmasını öngören esasların kanunla belirlenmesi zorunludur. Bu nedenle tebliğ hükmü ile cezai yaptırım öngören düzenlemelerin getirilmesi de mümkün bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile (...) Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
|