Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu 

İnşaat taahhüt işi yapan yükümlünün gider kayıtlarına intikal ettirdiği kazıdolgu ve nakliye faturalarının, yol, içme suyu ve altyapı inşaat yapımında kullanılması zorunlu olduğundan bu faturalar dışında defterlere kaydedilmiş gider belgeleri bulunduğuna ilişkin bir saptama olmadan, hakediş tutarlarının %20'sinin dönem matrahı kabulü suretiyle yapılan tarhiyatta yasal isabet yoktur. İstemin Özeti: İnşaat ve taahhüt işiyle uğraşan davacının 1996 yılında bir kısım giderlerini gerçeği yansıtmayan faturalarla belgelendirdiğinden bahisle; ihtilaflı yıldaki kesin hakedişleri toplamı dönem hasılatı kabul edilerek, %20'sinin dönem geliri olarak takdiri suretiyle adına kaçakçılık cezalı gelir vergisi ve Geçici vergi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Vergi Mahkemesi kararıyla: davacının kayıtlarına gider olarak kaydettiği belgelerden, 8.115.000.000 lira tutarındaki faturaların (...) Malmüdürlüğü mükellefi (...) tarafından komisyon karşılığı düzenlendiği, bu şahsın ifadesinden, faturalardaki hizmeti yapılabilecek makine parkı ve işyerinin bulunmadığı, davacının gider olarak kayıtlarına intikal ettirdiği 1.297.200.000 lira tutarındaki faturaların düzenleyicisi (…)'in faaliyetini terkettiğinin vergi dairesi müdürlüğünün yazısından anlaşıldığı, bu nedenlerle, defter ve belgeleri ve verilen beyannameleri gerçek durumu yansıtmayan ve defterleri ihticaca salih olmayan davacının dönem matrahının re'sen belirlenmesinde ve dönem hasılatının %20'sini safi gelir kabul edilmesi suretiyle matrah farkı hesaplanmasında yasaya aykırılık görülmediği, beyanname verme süresi geçmediğinden salınan Geçici vergide de yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Yükümlünün temyiz istemini inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesi kararıyla; davacının beyanları ve vergi kayıtları incelenmeden somut bir tespit olmaksızın davacıyla ilgili olduğu saptanamayan emniyet müdürlüğündeki ifadeye dayanılarak yapılan tarhiyatın yasaya uygun olmadığı, öte yandan, davacının yıl içinde gerçekleştirilen taahhüt işleri tespit edilerek bu işlerin ne kadar malzeme ile yapılabileceği belirlenebilecekken, böyle bir araştırma yapılmaksızın eksik incelemeyle belirlenen matrah farkında bu yönden de isabet görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Bozma kararına uymayan (...) Vergi Mahkemesi kararıyla ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca direnmiştir. Direnme kararı yükümlü tarafından temyiz edilmiş ve tarhiyatın varsayıma dayalı olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir. Karar: 1996 yılında gerçek bir emtia hareketine dayanmadığı saptanan faturaları gider kaydederek dönem kazancını azalttığından bahisle, ihtilaflı yılda tamamlanan inşaatlara ilişkin hakedişlerinden bulunan hasılatın %20'sinin dönem geliri olarak re'sen takdiri suretiyle davacı adına salınan kaçakçılık cezalı gelir vergisi ve Geçici vergiye karşı açılan davayı reddeden vergi mahkemesi ısrar kararı yükümlü tarafından temyiz edilmiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olacağı 134. maddesinde vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmıştır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 2. maddesinde ise kazanç ve iratların gelirin tespitinde gerçek ve safi miktarlarıyla dikkate alınacağı belirtilmiştir. İnceleme elemanı tarafından eleştirilen faturalar, davacının gider kayıtları arasında yer alan ve 2 ayrı kişi tarafından kazı, dolgu ve nakliye faturası olarak düzenlenen faturalardır. Sözü edilen faturalar davacının ilgili yılda tamamladığı (...) Belediyesine ait (...) Yol İnşaatı, (...) Yapı Kooperatif içmesuyu İnşaatı, (...) Kooperatifi (...) İçmesuyu İnşaatı, (...) Yapı Kooperatifi Altyapı İnşaatı, (...) Yapı Kooperatifi Bina İnşaatı ve Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün (...) Köyü İçme Suyu İnşaatı yapımında kullanıldığı ve bu işlerin gider kayıtları arasına alındığı taraflar arasında tartışmasızdır. İnceleme elemanınca söz konusu taahhüt işlerinde kazıdolgu ve nakliye yapılmadığı ya da yapılan bu işler için ihtilaflı faturalar dışında defterlerde kayıtlı gider belgeleri bulunduğu yönünde herhangi bir saptama yapılmamıştır. Faturalarda yapıldığı belirtilen işlerin, kısaca yukarıda belirtilen içmesuyu, yol ve altyapı inşaatı sırasında yapılması zorunlu olduğundan: aksi yönde yapılmış bir tespit bulunmadıkça salt fatura düzenleyenler hakkındaki tespitler, davacının gerçeği yansıtmayan faturaları gider yazdığını kanıtlayıcı nitelikte görülmemiştir. Bu nedenlerle, temyiz isteminin kabulü ile (...) Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına oyçokluğu ile karar verildi.(*) (*) Karşı Oy: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.