Danıştay Onbirinci Daire

Faturayı düzenleyen şahsın vergi mükellefi olması halinde, bu kişinin kendi gelirin düşürmek adına yapılacak tarhiyattan kurtulmak amacıyla, sadece kendi lehine olan ifade esas alınarak düzenlediği faturaların sahte olduğu kabul edilemez. İstemin Özeti : 1993 yılı işlemleri incelenen yükümlü şirketin haksız yere katma değer vergisi indirdiğinin saptanması üzerine 1993/Ağustos, Ekim, Kasım ve Aralık dönemleri için tarhedilen kusur cezalı katma değer vergisini; davacı şirketin aktifine kayıtlı bir adet helikopterin ortaklarının özel işlerinde kullanılması sonucu yapılan giderlerle yine yükümlü şirketin faaliyet alanı kapsamında bulunmadığı halde bankacılık sektörüyle ilgili olarak yaptırılan araştırma sonucu ödenen giderlerin işle ilgili olmaması nedeniyle indirim konusu yapılamayacağı, ayrıca davalı şirket tarafından satılan 7 adet nakil vasıtasına ilişkin beyan edilen bedellerin gerçeği yansıtmadığı hususunun karşıt incelemeyle tespit edilmiş olması karşısında bu konuyla ilgili saptanan matrah farkının da yerinde olduğu, öte yandan ilgili dönemlerde (…) tarafından düzenlenen 10 adet fatura muhteviyatı işin bu kişi tarafından gerçekleştirilmediği, söz konusu faturalarda yer alan 12.648.981.198 liralık hafriyat işinden yalnızca 4.000.000.000 liralık bölümünün gerçeği yansıttığı adı geçen kişi tarafından ifade edildiğine ve tedarikçi ile yükümlü şirket arasında faturalarda görülen ölçekte ticari bir ilişkiyi doğrulayacak somut bilgi ve belge ibraz edilemediğine göre, bu faturalara dayalı katma değer vergisi indiriminin kabul edilmeyerek tarhiyat yapılmasında isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle onayan (...) Vergi Mahkemesi kararına yönelik temyiz başvurusunu reddeden Danıştay Onbirinci Dairesinin kararının; Danıştay 4. Dairesinin aynı hususlarla ilgili kurumlar vergisi tarhiyatına ilişkin uyuşmazlıkta mahkemece kararını bozduğu ileri sürülerek düzeltilmesi istenilmektedir. Karar: Düzeltme dilekçesinde ileri sürülen hususlar 2577 sayılı Yasa'nın 54. maddesinin (c) fıkrasına uygun görüldüğünden Danıştay Onbirinci Dairesinin kararı kaldırıldıktan sonra işin esası yeniden incelendi; Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının (…) tarafından düzenlenen ve indirim konusu yapılan faturalarla ilgiil kısmı dışındaki tarhiyata ilişkin hüküm fıkrasını bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Mahkeme kararının (…) tarafından düzenlenen faturalarla ilgili tarhiyatı onayan kısmına gelince; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin (a) bendinde mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, 213 sayılı Yasa'nın 3/B maddesinde vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu hükmü yer almış, aynı yasa'nın 134. maddesinde ise vergi incelenmesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, tespit edilmesi ve sağlanması olduğu belirtilmiştir. Dosyanın incelenmesinden, yükümlü şirkete 1993 yılında fatura düzenleyen (…)'nin inceleme elemanına verdiği ifadede yükümlü şirkete 12.648.981.198 lira tutarında fatura düzenlemesine rağmen, bu tutarın 4 milyar liralık kısmının gerçeği yansıttığını belirttiği, ancak 10.11.1994 tarihinde (…) Noterliği'nce düzenlenen ifade zaptında,. İnceleme elemanına verdiği ifadenin doğru olmadığını yükümlü şirkete düzenlediği faturalarda yer alan tutarların gerçeği yansıttığını, ancak 1.756.612.534 liralık kısmını defterlerine kaydetmesi nedeniyle kendisini korumak için inceleme elemanına yanlış bilgi verdiğini belirttiği, defterlerine kaydettiği tutar ile 4 milyar lira arasındaki farkla ilgili adına yapılması öngörülen tarhiyat için uzlaşmaya vardığı anlaşılmaktadır. Öte yandan, bu hususla ilgili olarak kurumlar vergisi yönünden yapılan tarhiyatla ilgili olarak Danıştay 4. Dairesince verilen bozma kararı üzerine (...) Vergi Mahkemesi dosyasında (…) Maden Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. (…)'e yaptırılan bilirkişi incelemesi neticesi düzenlenen raporda da göre söz konusu fatura içeriği işlerin (1.905.226 m3 hafriyat) yapıldığı sonucuna ulaşıldığı görülmektedir. Bu durumda faturaları düzenleyen şahsın kendi gelirini düşürmek ve ek tarhiyattan kurtulmak amacıyla bu şekilde ifade verdiği sonucuna ulaşıldığından, sadece anılan şahsın verdiği ve kendi lehine olan ifadeye dayanılarak yükümlü şirketin gider olarak kaydettiği faturalarda gösterilen katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmesinde yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kısmen kabulüne, (...) Vergi Mahkemesi kararının; (…) tarafından düzenlenen faturalarla ilgili tarhiyatı onayan hüküm fıkrasının bozulmasına, tarhiyatın diğer kısımlarını onayan hüküm fıkralarının tasdikine, yükümlü şirketten yeniden karar harcı alınmamasına oybirliği'yle ile karar verildi.