Danıştay Dördüncü Daire 

Ortağı olduğu şirkete, gayrimenkulünü bedelsiz olarak tahsis eden kişi adına, gayrimenkulün emlak vergisi değerinin yüzde 5’i esas alınarak, emsal kira bedeli takdir olunur. İstemin Özeti: Ortağı olduğu şirkete tahsis ettiği taşınmazdan dolayı elde ettiği gayrimenkul sermaye iradına ilişkin 1993 yılı gelir vergisi beyannamesini vermediği ileri sürülen davacı adına re’sen takdir edilen matrah üzerinden gelir vergisi salınmış, fon payı hesaplanıp, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; bedelsiz olarak başkalarının kullanımına bırakılan binalar nedeniyle gayrimenkul sermaye iradı elde edilmiyor olsa dahi 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 73. madesinde belirtilen emsal kira bedeli üzerinden beyanda bulunulması gerektiğinden beyanname verilmemesi nedeniyle re’sen takdire gidilmesinde kanuna aykırılık bulunmadığı, mahkemelerince getirtilen bilgi ve belgelerin incelenmesinden takdir komisyonu kararının herhangi bir araştırma ve incelemeye dayanmadığının anlaşıldığı, bu durumda, takdir komisyonunca matrah takdir edilirken elde etme veya emsal kira bedeli yönünden bir dayanak gösterilmemesi nedeniyle takdir olunan matrahın tamamının tarhiyata esas alınamayacağı, tarhiyatın anılan Kanun’un 73. maddesi uyarınca 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu ile Emlak Vergisi Kanunu hükümlerine göre bulunan vergi değerinin % 5’i esas alınarak tespit edilen miktar üzerinden yapılması gerektiği gerekçesiyle matrahın azaltılmasına, matrahın bulunuşuna göre kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesine karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, gayrimenkul sermaye iradından dolayı beyanname verilmediğinden takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan tarhiyatın yasal olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oy birliğiyle karar verildi.