Danıştay Dördüncü Daire 

 Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 ve 42, maddelerinin birlikte değerlendirilmesi sonucu istihkak sahibine yapılan ve 94. maddede sayılan her türlü ödemeden vergi tevkifinin zorunlu bulunduğu, tevkifat yapılırken istihkakın mahiyetine, parçalara bölünüp, bölünmediğine ve avans olarak ödenip ödenmeyeceğine bakılmaz. Davacı şirket, NATO ortak alt yapı programları çerçevesindeki projeleri merkezi İtalya’da bulunan (E) firmasına ihaleye vermiş olup, bu işin inşaat ve taahhüt işi ve yıllara sari olduğu, bu nedenle istihkak ödemesinden tevkifat yapılması gerektiği halde malzeme avansı, malzeme bedeli, nakliye, nakliye farkı gibi ödemelerden tevkifat yapılmaması nedeniyle belirlenen matrah farkı üzerinden 1994/2, 10. ayları için davacı şirket adına re’sen gelir (stopaj) vergisi salınmış, fon hesaplanmış, kusur cezaları kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; müteahhit firmanın Türkiye’de şubesinin bulunmaması ve yapılan işle ilgili yurt dışından ithal edilecek malzeme bedelinin yurt dışına döviz olarak transfer edilememesi sebebiyle akreditif açma ve gümrükleme işlemlerinin ilk başta davacı şirket tarafından üstlenildiği ve bu şeklide yapılan ödemeler ile nakliye bedeli ödemelerinde tevkifat yapılmadığı, davacı şirketin muhtasar beyannamelerin gerçeği yansıtmadığı, bu durumun re’sen takdir sebebi olarak kabulü gerektiği, ihale sözleşmesinin bir bütün olduğu, ihale konusunun malzeme ve işçilikten oluştuğunun kabul edildiği, oysa işçilik, malzeme ve sair unsurların bir bütün teşkil ettiği, inşaatlarda kullanılan malzemelerin diğer işlerin ayrılmaz bir cüz’ünü oluşturduğu, bu ödemelerden vergi kesintisi yapılmasının söz konuşu olmayacağı, 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 ve 42. maddelerinin birlikte değerlendirilmesi sonucu istihkak sahibine yapılan ve 94. maddede sayılan her türlü ödemeden vergi tevkifinin zorunlu bulunduğu, tevkifat yapılırken istihkakın mahiyetine, parçalara bölünüp, bölünmediğine ve avans olarak ödenip ödenmeyeceğine bakılmayacağı, bu bakımdan malzeme avansı, malzeme bedeli, nakliye, nakliye farkı gibi ayrımlara tabi tutularak vergi tevkifatı yapılmayan istihkak ödemeleri nedeniyle bulunan matrah farkının yasal olduğu gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Davacı şirket, projelerin finansmanının NATO ve Milli Savunma Bakanlığı tarafından karşılandığını, sözleşme ve ekleri incelendiğinde ihale konuşu işlerin hem tutar hem de ödeme şeklinin ayrı ayrı belirtildiğini, ilk bölümde malzeme bedelinin, ikinci bölümde montaj ve eğitim hizmetlerinin yer aldığını, teçhizat ve malzeme temininin ticari faaliyet olarak kabulüyle stopaja tabi tutulmadığını, montaj ve eğitim hizmetlerinin serbest meslek faaliyeti olarak kabul edilerek Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 24. maddesi uyarınca tevkifata tabi tutulduğunu ileri sürmekte, kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliği ile karar verildi.