|
|
Dairesi
Örtülü kazanca ilişkin matrah farkının hesaplanmasında, paraların şirketten çekildiği ve daha sonra şirkete yatırıldığı tarihler arasındaki süre için o tarihler arasında Merkez Bankası’nın kısa vadeli kredi işlemlerinde uygulamış olduğu faiz oranının değil, reeskont faiz oranının esas alınması
|
|
|
Karar No
1999/3185
|
|
|
Esas No
1998/1700
|
|
|
Karar Tarihi
30-09-1999
|
|
|
Danıştay Üçüncü Daire
Örtülü kazanca ilişkin matrah farkının hesaplanmasında, paraların şirketten çekildiği ve daha sonra şirkete yatırıldığı tarihler arasındaki süre için o tarihler arasında Merkez Bankası’nın kısa vadeli kredi işlemlerinde uygulamış olduğu faiz oranının değil, reeskont faiz oranının esas alınması gerekir. İstemin Özeti: Davacı şirketin 1995 takvim yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu ortaklarına karşılıksız borç para vermek suretiyle örtülü kazanç dağıtımında bulunduğundan bahisle belirlenen matrah farkı üzerinden adına re’sen salınan ağır kusur cezalı kurumlar vergisi ve fon payı ile geçici kurumlar vergisine bağlı olarak kesilen ağır kusur cezasına karşı açılan davayı; 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 17/3. maddesinde örtülü kazancın tanımının yapıldığı, olayda yükümlü şirketin iki ortağına faiz tahakkuk ettirmeksizin borç para verdiğinin tespit edildiği, karşılıksız olarak borç para vermenin ise Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 17. maddesine göre örtülü kazanç dağıtımı sayıldığı, bu nedenle belirlenen matrah farkı esas alınarak tarhiyat yapılmasında yasaya aykırılık bulunmadığı, ancak yapılan inceleme sonucu tespit edildiğinden kesilen ağır kusur cezasının kusur cezasına çevrilmesi gerektiği, öte yandan, ikmalen ve re’sen yapılacak tarhiyatlarda ayrıca fon hesaplanmasına olanak bulunmadığından re’sen salınan cezalı fon payında yasal isabet bulunmadığı, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi olması nedeniyle kasden vergi ziyaına sebebiyet verildiğinden söz edilemeyeceği cihetle geçici kurumlar vergisine bağlı olarak ağır kusur cezası değil, kusur cezası kesilmesi gerektiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek kurumlar vergisini onayan, kurumlar ile geçici kurumlar vergisine bağlı olarak ağır kusur cezası değil, kusur cezası kesilmesi gerektiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek kurumlar vergisini onayan, kurumlar ile geçici kurumlar vergisine bağlı olarak kesilen ağır kusur cezalarını kusur cezalarına çeviren, cezalı fon payını kaldıran (...) Vergi Mahkemesi kararının; davacı tarafından, ortaklar tarafından alınan paraların şirketleri ile aynı gruba dahil olan diğer şirketlerin hesaplarında kullanıldığı, bankalardan ve aynı gruba dahil olan diğer şirketlerin muhasebelerinden yapılacak araştırma ile bu durumun tespit edilebileceği, davalı idare tarafından ise, fon payı ile kesilen cezalarda yasaya aykırılık bulunmadığı ve aynen onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemleridir. Karar: 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 17. maddesinde, kazancın tamamen veya kısmen örtülü olarak dağıtılmış sayılacağı haller belirtilmiş ve bunlar arasında şirketin kendi ortakları ile olan münasebetlerinde emsaline göre göze çarpacak derecede yüksek veya düşük faiz ve komisyonlarla ödünç para alması veya vermesi de örtülü kazanç dağıtımı olarak kabul edilmiştir. Olayda, davacı şirket tarafından uyuşmazlık döneminde şirketin iki ortağına karşılığında faiz tahakkuk ettirilmeksizin borç para verilmesi suretiyle örtülü kazanç dağıtımı yapıldığı anlaşıldığından adat uygulaması yöntemiyle re’sen tarhiyat yapılmasında yasaya aykırılık görülmemiştir. Ancak, matrah farkının hesaplanmasında, paraların şirketten çekildiği ve daha sonra şirkete yatırıldığı tarihler arasındaki süre için o tarihler arasında Merkez Bankası tarafından uygulanmış olan reeskont faiz oranının esas alınması gerekmektedir. Bu nedenle, matrah farkının Merkez Bankası’nın kısa vadeli kredi işlemlerinde uygulamış olduğu faiz oranının esas alınması suretiyle belirlenmesinde hukuka uygunluk görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, vergi dairesi müdürlüğünün yükümlünün örtülü kazanç dağıtımına ilişkin temyiz isteminin kısmen kabulüne (...) Vergi Mahkemesi kararının bu hususlara ilişkin hüküm fıkralarının bozulmasına, oybirliğiyle karar verildi.
|
|