Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurutu

55 Sayılı Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nde yapılan finansman giderlerinin yanı sıra finansman geliri de elde etmiş olan mükelleflerin gider kısıtlaması uygulamasında gelir ve giderlerini birbiri île mukayese ederek netleştirmelerinin mümkün olmayacağına dair düzenlemenin hukuka aykırı olmadığı. İstemin Özeti: Dava; 55 Sayılı Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nin 8. ve 9, bölümünün iptali istemiyle açılmıştır. Davayı inceleyen Danıştay Dördüncü Dairesi, 20.03.1997 gün ve E. 1997/771, K., 1997/3796 Sayılı kararıyla, 55 Sayılı' Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nin 8. bölümünde, finansman giderlerinin yanı sıra finansman geliri de %l de etmiş olan mükelleflerin gider kısıtlaması uygulamasında söz konuşu getir ve giderlerini birbiri ite mukayese ederek netleştirmelerinin mümkün olmadığı, finansman giderleri toplamının gider kısıtlamasına konu edilmesi gerektiğinin kabul edildiği, finansman geliri sağlamayı ana faaliyet konuşu edinmemiş bir firma bakımından bu firmadaki repo, vade farkı, kur farkı, faiz gibi finansman nitelikli gelirlerinin gerçekte bir gelir unsuru olmaktan çok mevcut finansman giderlerinin yükünü azaltan faktörler olduğu, firmanın gerçek finansman giderim tespit edebilmek için finansman gerektiğinin bu giderin etkisin! azattan finansman giderinin indirilmesi gerektiği, aksi yöndeki düzenlemenin hukuka uygun görülmediği, Tebliğ'in 9. bölümünün 2. paragrafında Kanun'a aykırı olmadığı gerekçesiyle 55 Sayılı Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinin 8. bölümünde finansman giderlerinin netleştirilmesini engelleyen düzenlemenin iptaline, davanın 9. bölüme ilişkin kısminin reddine karar verilmiştir. Karar, Maliye Bakanlığı tarafında temyiz edilmiş, Gelir Vergisi Kanunu'nun 41. maddesinin 8. bendinde giderler ve maliyet unsurlarının kısıtlamaya konu yapılmasına karşın finansman gelir ve giderler arasında netleştirme yapılmasına ilişkin bir kurala yer verilmediği, Genel Tebliğ'de yer alan düzenlemelerin yasaya uygun olduğu ileri sürülerek kararın, 55 Sayılı Genel Tebliğin 8. bölümünün iptaline ilişkin hüküm fıkrasının bozulması istenmiştir. Karar: Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurutunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü 5S Sayılt Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'ne karşı açılan davayı kısmen kabul eden Danıştay Dördüncü Daire Kararının; finansman gîderi yanında finansman gelirinin de bulunması durumunu düzenleyen 8. bölümün iptali yolundaki hüküm fıkrası temyiz edilmiştir. 193 Sayılı Getir Vergi' Kanunu'nun 41. maddesine 4008 Sayılı Kanunla eklenen 8. bentte, vergi Usul Kanunu hükümlerine göre dönem sonu stoklarını son giren ilk çıkar yöntemine göre değerleyen veya amortismana tabi iktisadi kıymetlerini yeniden değerlemeye tabi tutanları, istetmede kullandıkları yabancı kaynaklara ilişkin faiz, komisyon, vade farkı, kar payı, kur farkı ve benzeri adlar atında yaptıktan giderler ve maliyet unsurları toplamına, maddede öngörülen indirim oranının uygulanması suretiyle bulunacak kısminin %25'inin gider olarak kabul edilmeyeceği indirim oranının Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre o yıl için tespit edilmiş olan yeniden değerleme oranının, ilgili kurutuşlardan atıftan b9gitere göre Maliye Bakanlığınca o yıl için hesaplanan ortalama ticari kredi faiz oranının bölünmesi suretiyle bulunacağı, bendin uygulanmasına ilişkin usul ve esas belirlemeye Maliye Bakanın yetkili olduğu, Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 15. maddesinin 13. bendinde ise bankalar, sigorta şirketleri ve finans kurumlar dışında kalan kurumlarında da Gelir Vergisi Kanunu'nun söz konusu bendindeki esaslar çerçevesinde hesapladıkları giderleri kazanandan indiremeyecekleri kurala bağlanmıştır. Gelir Vergisi Kanunu 41. maddesin 8 bendinin verdiği yetkiye dayanarak söz konuşu kuralın uygulanması ile ilgili olarak düzenlenen 55 Sayılı Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nin . 8. bölümünde; finansman giderlerinin: yanı sıra finansman geliri de elde etmiş olan mükelleflerin gider kısıtlaması uygulamasında söz konusu gelir ve giderlerin birbiri Be mukayese etmek suretiyle netleştirmelerinin mümkün olmadığı. finansman giderleri toplamının gider kısıtlamasına konu .edilmesi öngörülmüştür. Getir Vergisi Kanunu'nun 41. maddesine 4008 Sayılı Yasa'yla eklenen 8. bentte indirim oranının' uygulama amacının; nominal faiz tutarının enflasyon ve reel faize ilişkin kısmını belirlemek, 4008 Sayılı Yasa'nın gerekçesinden anlaşılmaktadır. Gider kısıtlaması uygulaması; istetme faaliyetlerinin yabancı kaynakla finanse edildiği durumlarda, bu finansman nedeniyle,ödenen nominal faiz tutamın, tümüyle ticari kazançtan indirilmesi halinde dönem sonu stoklarını son giren ilk çıkar yöntemine göre değerleyen veya amortismana tabi iktisadi kıymetlerim yeniden değerleyen mükellefler yönünden ticari kazancın ve vergi matrahının haksız yere aşındırıldığı görüşüyle getirilmiş ve faiz, vade farkı, kur farkı gibi giderler toplamına maddede öngörülen indirim oranın uygulanması suretiyle bulunan kısminin %25'inin gider yazılmaması yoluyla gerçek kazanç vergilendirilmek istenmiştir. Para ve menkul kıymetlerden elde edilen faiz, repo geliri gibi gelirlerin işletmeler için hasılat niteliği taşıdığı da dikkate alındığında finansman gideri tutarının finansman gelirleriyle mukayese edilerek netleştirilmeleri, 41. maddenin 8. bendiyle getirilen düzenlemeye aykırı görüldüğünden,55 Sayılı Kurumlar Vergisi Genel Tebliği'nin 8. bölümünde hukuka aykırılık bulunmamaktadır. . Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulüne Danıştay Dördüncü Dairesinin 27.10,1997 gün ve E. 1997/771, K. 1997/3795 Sayılı kararının 55 Sayılı Tebliğ'in 8. bölümünün iptaline ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, oyçokluğu ile karar verildi (*),