|
|
Dairesi
Vergilendirmede hukuka uygunluktan söz edebilmek için kanunla öngörülen şartların tamamen mevcut olması gereklidir. Vergi Usul Kanunu’nun 272 ve 327. maddelerinde yazılı ’kiralama’ ile ilgili unsurun mevcut olmadığı hallerde yapılan harcamaların özel maliyet bedeline konu edilerek,
|
|
|
Karar No
1998/528
|
|
|
Esas No
1997/877
|
|
|
Karar Tarihi
16-02-1998
|
|
|
Danıştay Dördüncü Daire
Vergilendirmede hukuka uygunluktan söz edebilmek için kanunla öngörülen şartların tamamen mevcut olması gereklidir. Vergi Usul Kanunu’nun 272 ve 327. maddelerinde yazılı ’kiralama’ ile ilgili unsurun mevcut olmadığı hallerde yapılan harcamaların özel maliyet bedeline konu edilerek, amortismana tabi tutulması söz konusu değildir. İstemin Özeti: 1993 yılı işlemleri amortisman hesapları yönünden incelenen davacı şirket adına, inceleme raporundaki verilere göre ikmalen kurumlar vergisi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. (...) Vergi Mahkemesi Kararıyla; inceleme elemanınca, davacı şirket tarafından üzerine iskele ve yanaşma platformu inşa edilen deniz sahasının esas itibariyle 49 yıllığına kiraladığının kabulü ile yapılan harcamaların, Vergi Usul Kanunu’nun 272. maddesi kapsamında mütalaa edilerek anılan Kanun’un 327. maddesi uyarınca özel maliyet bedeli olarak kira süresinde itfası gerektiği görüşüyle kurumun normal amortismana ilişkin işlemleri tenkit konusu edilerek matrah tesis edildiği anlaşılan olayda inceleme elemanınca varılan sonucun ve buna göre yapılan tarhiyatın kanuna uygun bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, ortada kiralama işleminin varlığından söz edilemeyeceğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Uyuşmazlığın esasını, davacı şirketin üzerine iskele ve yanaşma platformu inşa ettiği deniz sahasının belli bir süre kullanmasına yönelik olarak yapılan işlemin kiralama işlemi olup olmadığı ve söz konusu tesislerin inşası için yapılan harcamaların Vergi Usul Kanunu’nun 272. maddesine göre özel maliyet bedeli olarak değerlenip 327. maddesine göre itfa edilmesinin gerekip gerekmediği hususu oluşturmaktadır. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 272. maddesinin üçüncü fıkrasında, gayrimenkullerin kira ile tutulmuş olması durumunda kiracı tarafından yapılan maliyeti artırıcı giderlerin özel maliyet bedeli olarak değerlendirileceği, 327. maddesinde de, özel maliyet bedellerinin kira süresine göre eşit yüzdelerle itfa edileceği hükme bağlanmıştır. Bu hükümlere göre uygulama yapılabilmesi için öncelikle ortada kiralanmış bir gayrimenkul bulunması gereklidir. Olayda sözü edilen tesislerin inşa edildiği alan ise kanunda ifade edilen anlamda kiralamaya konu olabilecek bir alan değildir. Bu alan, Medeni Kanun’un 641. maddesinde yazılı sahipsiz ve umumun kullanımına ait yerlerden olup özel hukuk hükümlerine göre kiralanması söz konusu değildir. Devletin hüküm ve tasarrufunda bulunan ve ammeye ait olan bu mahallerin, genel yararlanmaya engel olmayacak şekilde muayyen kişilerin yararlanmasına bırakılabileceği, bunun da geçici işgale izin verilmesi ya da imtiyaz tanınması suretiyle mümkün olabileceği Danıştay Genel Kurulu’nun Kararıyla kabul edilmiştir. İdari işlem tesisinde ve özellikle vergilendirmede hukuka uygunluktan söz edebilmek için kanunla öngörülen şartların tamamen mevcut olması gereklidir. Uyuşmazlık konusu olayda Vergi Usul Kanunu’nun 272 ve 327. maddelerinde yazılı ’kiralama’ ile ilgili unsurun mevcudiyetinden söz etmek mümkün değildir. Buna göre Vergi Mahkemesince, kanuna uygun olmayan tarhiyatın kaldırılması gerekirken onanmasında isabet bulunmamaktadır. Bu nedenle, (...) Vergi Mahkemesi Kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
|