|
|
Dairesi
Ticari, sınai, zirai veya mesleki faaliyetin icrasına tahsis edilen bir yerin işyeri olarak kabul edilebilmesi için bu yerin kanunda tanımı yapılan nitelikleri sahip olması ve müşterilere mal teslimi yapılan, hizmet ifa edilen bir yer olması, faaliyetin icrası yönünden ayrı ve bağımsız niteliklere s
|
|
|
Karar No
1998/4834
|
|
|
Esas No
1997/4969
|
|
|
Karar Tarihi
07-12-1998
|
|
|
Danıştay Dördüncü Daire
Ticari, sınai, zirai veya mesleki faaliyetin icrasına tahsis edilen bir yerin işyeri olarak kabul edilebilmesi için bu yerin kanunda tanımı yapılan nitelikleri sahip olması ve müşterilere mal teslimi yapılan, hizmet ifa edilen bir yer olması, faaliyetin icrası yönünden ayrı ve bağımsız niteliklere sahip olması gerekir. Buna göre taahhüt işi iie uğraşan kişinin bir takvim yılında almış olduğu birden fazla taahhüt işinin her birinin ayrı ayrı işyeri olarak nitelendirilmesi mümkün değildir. istemin Özeti: Yıllara sari inşaat faaliyetinde bulunan davacının 1992 ve 1993 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu, geçici kabulü 1993 yılında yapılan iki inşaat işine ait gelirin) 1992 yılı beyanına dahil ettiği yolunda düzenlenen rapora dayanılarak davacı adına 1993 yılı için gelir vergisi salınmış, fon payı hesaplanmış, kusur cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; 1992 yılı beyanına dahil edilen iki işin geçici kabullerinin 1993 yılında yapıldığı tartışmasız olduğundan bu işleme ait gelirlerin 1992 yılı gelirlerinden çıkarılarak 1993 yılı beyanına eklenmesinin yasaya uygun olduğu, ancak davacının bir takvim yılında almış olduğu birden fazla taahhüt işinin her birinin ayrı ayrı işyeri olarak nitelendirilemeyeceği, ticari, sınai, zirai veya mesleki faaliyetin icrasına tahsis edilen bir yerin işyeri olarak kabul edilebilmesi için bu yerin kanunda tanımı yapılan nitelikleri sahip olması ve müşterilere mal teslimi yapılan, hizmet ifa edilen bir yer olması, faaliyetin icrası yönünden ayrı ve bağımsız niteliklere sahip olması gerekir. Buna göre taahhüt işi ile uğraşan kişinin bir takvim yılında almış olduğu birden fazla taahhüt işinin her birinin ayrı ayrı işyeri olarak nitelendirilmesi mümkün değildir. Sonuçta yapılan işin tek olduğu, başka bir deyimle mükellefin bir Konuda faaliyeti dışındaki birden fazla adreslerde yapılmasının işinin özelliğinden kaynaklandığı, davacının ihtilaflı dönemde beyan ettiği kazancın ilgili donemdeki hayat standardı gösterge tutamın üzerinde olduğundan, her bir taahhüt işinin ayrı işyeri olarak kabul edilerek hayat standardı esasına göre yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare, yapılan tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığını ileri sürerek kararın bozulmasın ı istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.
|
|