Danıştay Onbirinci Daire

Kendi döneminden önceki şirket vergi borcundan yeni yöneticiyi VUK 10. maddesi uyarınca sorumlu tutmak mümkün değildir. İstemin Özeti: (G) Gıda Ürünleri Paz. San. ve Tic. Ltd. sirkelinin 1992 yılının Eylül ve Ekim dönemlerine ilişkin vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına ödeme emri düzenlenmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; Vergi Usul Kanunu'nun 8. maddesi hükmü uyarınca hisse devir sözleşmesinin vergi dairesini bağlamayacağı, dolayısıyla davacının borçlu şirketlerin hisselerini devraldığı tarihten önceki dönemlere ait vergi borçlarından sorumlu tutulamayacağı yolundaki iddiasına itibar olunamayacağı, bu nedenle yargı kararlarıyla kesinleşen vergi borçlarının şirketten tahsil olanağı kalmadığının saptanması üzerine davacı adına düzenlenen ödeme emrinin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10. maddesi ile 6183 Sayılı Kanun'un mükerrer 35. maddesine uygun olduğu gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Davacı tarafından, 10.01.1994 tarihli hisse devir ve temlik sözleşmesiyle şirket ortağı olduğu, ilgili dönemlerde şirketle ilişkisinin bulunmadığı ileri sürülerek mahkeme kararının bozulması istenilmektedir. Karar: 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10. maddesinde, tüzel kişilerle, küçüklerin ve kısıtlıların, vakıflar ve cemaatler gibi tüzel kişiliği olmayan teşekküllerin mükellef veya vergi sorumlusu olmaları halinde bunlara düşen ödevlerin kanuni temsilcileri tarafından yerine getirileceği, yukarıda yazılı olanların bu ödevleri yerine getirmemeleri yüzünden mükelleflerin veya vergi sorumlularının varlığından tamamen veya kısmen alınamayan vergi ve buna bağlı alacakların, kanuni ödevlerim yerine getirmeyenlerin varlıklarından alınacağı öngörülmüştür. Bu hükme göre, ancak şirket tüzel kişiliğinden tahsil olanağı kalmadığının saptanması halinde, kamu alacağının kanuni temsilcilerden takip ve tahsili yoluna gidilebileceği açıktır. Olayda davacının, (G) Gıda Ürünleri Paz.San. ve Tic. Ltd. Şirketi müdürü (,..)'dan 10.01.1994 tarihli hisse devir ve temlik sözleşmesi ile hisse satın alarak şirket ortağı sıfatım kazandığı, buna ilişkin keyfiyetin ise 08.02.1994 tarih ve 3466 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan edildiği ve bilahare şirket müdürlüğü görevini de üstlendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, şirket ortağı ve müdürü olmadan önceki dönemlere ilişkin vergi borcunun ödenmesi konusunda davacıya bir sorumluluk yüklenemeyeceğinden, davanın reddi yolunda verilen kararda isabet görülmemiştir. Diğer yandan, 6183 Sayılı Yasa'nın mükerrer 35. maddesi ile 02.06.1995 tarihinde yürürlüğe girdiğinden, bu madde hükmünün yürürlük tarihinden önceki dönemlere ilişkin vergi borçları dolayısıyla uygulama olanağı bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüyle, Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oyçokluğu ile karar verildi. AZLIK OYU: ileri sürülen iddialar temyize konu vergi mahkemesi kararın dayandığı gerekçe karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden, temyiz isteminin reddi gerektiği oyuyla verilen karara karşıyım.