Danıştay Dördüncü Daire

Gelir Vergisi Kanunu'nun 40/1. maddesindeki götürü gider uygulamasında, elde edilen hasılatın TL olarak tespitinde bu hasılatın kanuni defterlere kaydedildiği tarihte geçerli olan döviz alış kurlarının esas alınması gerekir. İstemin Özeti: ihtiraz! kayıtla verilen 1995 yılı kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden, kanunda sayılan yurtdışındaki faaliyetler nedeniyle döviz olarak elde edilen hasılatın en fazla binde besinin götürü gider olarak kaydedilmesine ilişkin olarak 194 seri no.lu Gelir Vergisi Genel Tebliğinde yeralan; hasılatın Türk Lirası olarak tespitinde, kanuni defterlere kaydedildiği tarihte geçeni olan ve Merkez Bankasınca belirlenen döviz alış kurlarının esas alınacağı yolundaki düzenleme uyarınca tahakkuk ettirilen fazla verginin ret ve ladesi istemiyle dava açılmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 40. maddesine 4108 sayılı Kanunla eklenen birinci bendinde; ihracat, yurt dışında inşaat, onarma, montaj ve taşımacılık faaliyetlerinde bulunan mükelleflerin, bu bentte yazılı giderlere ilaveten bu faaliyetlerden döviz olarak elde ettikleri hasılatın binde besinin aşmamak şartıyla yurtdışındaki bu işlene ilgili giderlerine karşılık olmak üzere götürü olarak hesapladıkları giderleri de indirebileceklerinin belirtildiği, bu maddenin uygulanmasına yönelik no u Gelir Vergisi Genel Tebliğinde de; döviz olarak elde edilen ihracat hasılatının Türk Lirası karşılığının tespitinde; hasılatın kanuni defterlere kaydedildiği tarihlerde geçerli an ve T.C. Merkez Bankasınca .tespit ve ilan edilmiş döviz alış kurlar esas alınması gerektiğinin açıklandığı, bir malın satışından elde edilen miktarın gayri safi hasılat olduğu ve bu miktardan malın imal veya alış bedeli ile belgeye dayalı giderler düşüldükten sonra net hasılatın meydana geleceği, olayda da ihraç edilen mal dolayısıyla elde edilen dövizin Türk Lirası karşılığı miktar, gayri safi hasılat olup, yukarıda belirtilen şartlarla binde beş gider düşülmesinin öngörüldüğü, davacı şirketin iddia ettiği gibi dövizin Türkiye'ye fatura tarihinden sonra getirilmesi halinde, kur farkı nedeniyle binde beş götürü gider uygulamasının; kur farkından doğan hasılatın elde edilmesi için herhangi bir gider yapılmadığı için fazla gider indirimine neden olacağı, kür farkından doğan miktarın hasılat olarak kaydedilmesinin bu durumu değiştirmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı şirket, yapılan tahakkukun yasaya aykırı olduğunu ileri sürmekte ve kararın bozulmasın ı istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.