|
|
Dairesi
Gençlerin zihinsel ve bedensel etkinliklerine yönelik oyun makinelerinin bulunduğu işletmede sunulan hizmetler, 92/3896 sayılı Kararname eki karara ekli (III) sayılı listenin (B) bölümünün 5. sırasında yeralan işletmelerde sunulan hizmetlerin ortak özelliklerini taşımadığından katma değer vergisi %
|
|
|
Karar No
1998/339
|
|
|
Esas No
1997/192
|
|
|
Karar Tarihi
06-11-1998
|
|
|
Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu
Gençlerin zihinsel ve bedensel etkinliklerine yönelik oyun makinelerinin bulunduğu işletmede sunulan hizmetler, 92/3896 sayılı Kararname eki karara ekli (III) sayılı listenin (B) bölümünün 5. sırasında yeralan işletmelerde sunulan hizmetlerin ortak özelliklerini taşımadığından katma değer vergisi % 23 oranına göre alınamaz, İstemin Özeti: Bakanlar Kurulu’nun 93/4932 sayılı Kararı ve 92/3896 sayılı Kararname eki III sayılı Liste uyarınca oyun salonu işletmeciliği yapan kurum tarafından 01.01.1993 tarihinden başlayarak yüzde 23 oranında katma değer vergisi beyanı gerekirken yüzde 15 oranında beyanda bulunulması nedeniyle adına Ekim 1994 dönemi için kusur cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Vergi Mahkemesi elektronik oyun aletleri, bilardo salonu ve diğer eğlence salonlarında verilen hizmetlerin, 92/3896 sayılı Kararnameye Ek (III) sayılı liste kapsamında kaldığı sonucuna ulaşarak davayı reddetmiştir. Yükümlünün temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi kararıyla; 92/3896 sayılı Kararnamenin anılan bölümünde; atarı, bilardo, bowling ve mekanik oyun salonlarının sayılmadığı, bu nedenle davacının işletmesinde sunduğu hizmetlerin yüzde 23 oranında vergiye tabi tutulmayacağı gerekçesiyle, vergi mahkemesi kararım bozmuştur. Bozma kararma uymayan Vergi Mahkemesi kararıyla; davacının işlettiği salonların, bireylerin kimi isteklerim gidermek, stresten kurtulmalarım sağlamak, hoşça vakit geçirmelerine hizmet ettiği, faaliyetin, Kararnamelerin belirtilen bölümünde yazılı’....... benzeri eğlence yerleri......’ kapsamına girdiği, yüzde 23 oranında vergiye tabi tutulmasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir. Karar: Oyun makineleri, basket potası, boksör makinesi, langırt, su yarışı, el topu, ok atma, delikli top gibi mekanik oyun makinelerinin bulunduğu salon işletmeciliği yapan şirketin 1993 Kasım ayı ve sonraki dönem katma değer vergisi beyannamelerinde yüzde 23 yerine yüzde 15 oranında katma değer vergisi hesaplanması nedeniyle Ekim 1994 dönemi için adına uygulanan cezalı tarhiyata karşı açılan davanın reddi yolundaki ısrar karan temyiz edilmiştir. 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 3505 sayılı Yasayla değişik 28. maddesinde; katma değer vergisi oranının vergiye tabi herbir işlem için yüzde 10 olduğu, Bakanlar Kurulunun bu oranı dört katma kadar arttırmaya yüzde 1’e kadar indirmeye, bu oranlar dahilinde muhtelif mal ve hizmetler ile bazı malların perakende safhası için farklı vergi oranları tespit etmeye yetkili olduğu kurala bağlanmıştır. Bu yetkiye dayanılarak yürürlüğe konulan 22.12.1992 günlü ve 92/3896 sayılı Kararname eki Kararın 1. maddesinin (a) bendine, ekli listelerde yeralanlar hariç olmak üzere mal teslimleri ile hizmet ifalarına uygulanacak katma değer vergisi oranları, vergiye tabi her işlem için yüzde 15, (d) bendinde ise (III) sayılı listede yeralan hizmetler için yüzde 23 olarak tespit edilmiş, (III) sayılı listenin ’Hizmet ifaları’ başlıklı (B) bölümünün 5. sırasında gazinolar, bar, pavyon, gece kulübü, diskotek, dansing ve benzeri eğlence yerlerinde verilen hizmetler yer almıştır. Bir tür eğlence yeri de sayılabilecek olmasına karşın, genellikle gençlerin zihinsel ve bedensel etkinliklerine yönelik oyun makinelerinin bulunduğu davacıya ait işletmede sunulan hizmetlerin (III) sayılı listenin (B) bölümünün beşinci sırasında yeralan işletmelerde sunulan hizmeilere benzeyip benzemediğinin belirlenmesi, davacıya ait işletmenin aynı bölümdeki benzeri eğlence yerlerinden sayılıp sayılmamasını da çözümleyecektir. (III) sayılı listenin (B) bölümünün beşinci sırasında anılan işletmelerin; müzikli programlar sunulan, müzik eşliğinde yemek yenen, herhangi bir mekanik araç kullanılmadan eğlenilen ve erişkinlere yönelik eğlence yerleri olma özelliğini taşıdıkları görülmektedir. Davacıya ait işletmelerde sunulan hizmetlerin belirtilen nitelikleri taşımadığı sonucuna varıldığından, (III) sayılı listenin (B) bölümünün beşinci sırasında yeralan vergi oranı esas alınarak yapılan tarhiyata karşı açılan davanın reddi yolundaki direnme kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır. Yüzde 15’lik oran 13.12.1999’dan itibaren % 17’ye yükseltilmiştir. Yüzde 23’lük oran 13.12.1999’dan itibaren % 25’e yükseltilmiştir. Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü île Vergi Mahkemesinin ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, oyçokluğu ile karar verildi.
|
|