Danıştay Üçüncü Daire

Beyanname verilmemesi 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na göre re'sen takdir nedeni sebebi ise de, bu sebeple vergilendirme yapılabilmesi için faaliyette bulunulduğu ve gelir elde edildiğinin tespiti gerekir. İstemin Özeti: Davacı şirketin 1994 takvim yılma ilişkin kurumlar vergisi beyannamesin! vermemesi nedeniyle adına takdir komisyonu kararma dayanılarak re'sen salınan kurumlar vergisi ile buna bağlı olarak kesilen ağır kusur cezasına karşı açılan davayı; olayda, beyanname verilmemesinden dolayı 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesine göre re'sen takdir sebebi bulunmakta ise de, matrah takdiri için şirketin vergiye tabi bir faaliyetinin olması gerektiği, davacı şirketin 27.12.1994 tarihinden itibaren tasfiyeye girdiği ve bu kararın Ticaret Sicil Gazetesinde yayımlanarak tescil edildiği, mahkemelerince ara kararı ile 1994 ve 1995 takvim yıllarına ait defter ve belgelerin istenildiği, ibraz edilen 1994 takvim yılma ait defter ve belgelerin incelenmesinden, şirketin tasfiye öncesi ve sonrasında hiçbir faaliyetinin olmadığının görüldüğü, davalı idare tarafından şirketin faaliyette bulunduğu ve gelir elde ettiği yolunda yapılmış herhangi bir tespitin ve iddianın bulunmadığı, bu bakımdan şirketin faaliyette bulunmadığı sonucuna varıldığından yapılan cezalı tarhiyatı kaldıran Vergi Mahkemesi kararının; şirketin tasfiyesiyle ilgili bir bildiriminin olmadığı, 27.12.1994 tarihinde tasfiyeye girdiği kabul edilse dahi, tasfiyeye girdiği tarihten önceki döneme ait beyannamenin verilmesi gerektiği, bu bakımdan beyanname verilmemesi nedeniyle takdir komisyonu kararma dayanılarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan vergi mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.