Danıştay Dördüncü Daire 

1992 yılında ihraç edilen emtiaya ilişkin giderlerin 1993 yılında belgelendirilmesi, 1992 yılı gideri olarak kaydedilmesine engel değildir. 2. Mal bedeline ilişkin olarak alınan avansın, dönem sonu itibariyle değerlemeye tabi tutularak kur farkının gider yazılması mümkündür. İstemin Özeti: 1992 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu ihracat istisnası tutarının fazla hesaplandığı, 1993 yılma ait giderlerin uyuşmazlık konuşu yıl kayıtlarına intikal ettirildiği ve avans üzerinden hesaplanan kur farkının gider yazılarak dönem kazancının azaltıldığından söz edilerek saptanan matrah farkı üzerinden davacı adına ikmalen kurumlar vergisi salınıp, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; ihracat istisnası tutarının fazla hesaplandığı yolundaki matrah farkında Yasa'ya aykırılık bulunmadığı, gelir ve giderlerin tahakkuk esasına göre muhasebeleştirilmesi ve hasılat, gelir ve karların aynı döneme ait maliyet, gider ve zararlarla karşılaştırılmasının gerektiği, ihracat nedeniyle elde edilen hasılat 1992 yılı geliri olarak beyan edildiğine göre bu ihracat için yapılan harcamaların da 1992 yılı gideri olarak kaydında Yasa'ya aykırılık bulunmadığından 31.10.1992 tarihinde ihraç edilen emtiaya ilişkin giderlerin 1993 yılında belgelendirildiği, bu nedenle uyuşmazlık konuşu dönemde gider yazılamayacağı ileri sürülerek bulunan matrah farkında isabet görülmediği, mal bedeline ilişkin olarak alınan avansın borç olarak nitelendirilip, dönem sonu itibariyle değerlemeye tabi tutularak oluşan kur farkının gider yazılması mümkün olduğundan aksi kabul edilerek saptanan matrah farkında Yasa'ya uygunluk bulunmadığı, matrah farkının bulunuş biçimi dikkate alındığında tarhiyata kaçakçılık cezası uygulanamayacağı gerekçesiyle matrahı kusur cezalı olarak azaltılmasına karar vermiştir. Davalı idare, inceleme raporuna dayalı olarak yapılan tarhiyatın Yasa'ya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliği ile karar verildi.