Danıştay Dördüncü Daire

Bankalar tarafından şahsi kefalete ve gayrimenkul ipoteğine bağlanarak verilen krediler, Bankalar Kanunu'nun 32. maddesine göre çıkarılan Bakanlar Kurulu Kararı île teminatlı alacaklar olarak sayılmadıklarından, bu krediler için ayrılan karşılığın gider yazılmasında kanuna aykırılık bulunmamaktadır. istemin Özeti: 1994 yılı işlemleri incelenen davacı bankanın 88/12937 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca şahsi kefalet ve gayrimenkul ipoteği ile teminat altına aldığı krediler için ayrılan karşılığı gider yazması eleştiri konuşu yapılarak re'sen kurumlar vergisi salınmış, fon hesaplanmıştır. Vergi Mahkemesi Kararıyla; 3182 sayılı Bakanlar Kurulu Kararında hangi alacakların teminatlı alacaklar olduğunun birer birer sayıldığı, ancak şahsi kefalete ve gayrimenkul ipoteğine bağlanmış olan alacaklara teminatlı alacaklar arasında yer verilmediği, anılan yasa ve kararname hükümlerinin birlikte irdelenmesinden teminatlı oldukları kabul edilen alacakların tespitinde risk faktörünün planda tutulduğu, ipoteğin paraya çevrilmesinde karşılaşılması olası zorluklar göz önünde tutularak şahsi kefalet ve gayrimenkul ipoteğine bağlanmış olan alacakların teminatlı alacaklar olarak kabul edilmediği, gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare; Bankalar Kanunu'nda sadece teminatsız alacaklara ilişkin karşılığın gider yazılabileceğinin belirtildiğin!, Bakanlar Kurulu'nun hangi alacaklar için ayrılan karşılığın gider yazılmasını belirleme konusunda yetkisi olmadığım ileri sürmekte ve kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüyle mahkeme kararının bozulması gerekeceği görüşüyle karara katılmıyorum.