Danıştay Dördüncü Daire

Serbest bölgede faaliyet gösteren firmalar vergiden muaf olmakla birlikte, torlağın bu firmadan elde edilen kar payının vergilendirilmesi gerekir. İstemin Özeti: 1995 yılı gelir vergisi beyannamesini serbest bölgede faaliyet gösteren firmadan elde ettiği kar payının vergiden muaf olması nedeniyle ihtirazi kayıtla veren davacı adına gelir vergisi tahakkuk ettirilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; davacının ortağı bulunduğu serbest bölgede faaliyet gösteren şirketten elde ettiği kar payının serbest bölgede elde edilen irat olduğu anlaşıldığından Serbest Bölge Kanunu’nun 6. maddesi uyarınca gelir vergisinden muaf irat üzerinden yapılan tahakkukta isabet görülmediği gerekçesiyle verginin kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı idare, yapılan tahakkukun kanuna ve usule uygun olduğunu ileri, sürerek kararın bozulmasın). istemektedir. Karar: 3218 sayılı Serbest Bölge Kanunu’nun 6. maddesinde, serbest bölgelerin gümrük hattı dışında sayılacağı, bu bölgelerde vergi, resim, harç gümrük ve kambiyo mükelleflerine dair mevzuat hükümlerinin uygulanmayacağı, Türkiye’deki tam ve dar mükellef gerçek ve tüzel kişilerin serbest bölgedeki faaliyetleri dolayısıyla elde ettikleri kazanç ve iratların Türkiye’nin diğer yerlerine getirildiğinin kambiyo mevzuatına göre tevsiki halinde de gelir ve kurumlar vergisinden muaf olacakları hükme bağlanmıştır. Dosyanın incelenmesinden, davacının ortağı olduğu şirketin serbest bölgede faaliyette bulunduğu ve elde ettiği kazançtan dolayı kar payı dağıttığı, davacının da elde ettiği bu kar payının serbest bölgede elde edilen gelir olması nedeniyle vergiden muaf olduğunu belirterek ihtirazi kayıtla beyanda bulunduğu anlaşılmaktadır., Anılan kanun hükmü incelendiğinden gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin serbest bölgelerdeki faaliyetlerinden elde ettikleri kazanç ve iratlar gelir ve kurumlar vergisine tabi olmamakla birlikte,’ kurumlar açısından serbest bölgedeki faaliyetlerden sağlanan kazanç ve iratların ortaklara kar payı olarak dağıtılması halinde, bu kar payım elde eden ortaklar açısından serbest bölgede elde edilen bir kazanç veya irat olmaktan çıkıp Gelir Vergisi Kanunu’nu göre beyanı gereken bir menkul sermaye iradı olduğu görülmektedir. Bu durumda tahakkuk ettirilen gelir vergisinde Kanuna aykırılık bulunmadığından davanın reddi gerekirken tahakkukun kaldırılmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir. Bu nedenle Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.