Danıştay Üçüncü Daire 

Merkez işyerine bağlı ilave tekstil hazırlama imalathanesinin Yasa’nın aradığı anlamda ticari faaliyetin icrasına tahsis edilen ve kullanılan ayrı bir işyeri olarak kabul edilemez.

İstemin Özeti: Yükümlü adına 1994 takvim yılı için hayat standardı esasına göre ikmalen salınan gelir, geçici gelir vergileri, fon payı ile bu vergilere ve fon payına bağlı olarak kesilen kusur cezalarına karşı açılan davayı; uyuşmazlığın, merkeze bağlı ilave tekstil hazırlama imalathanesinin ayrı bir işyeri olarak kabul edilip edilmeyeceğine ilişkin olduğu, ticari, zirai veya mesleki faaliyetin icrasına tahsis edilen bir yerin işyeri olarak kabul edilebilmesi için, bu yerin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 156. maddesinde tanımlanan nitelikte müşterilere mal ve hizmet teslimi yapılan, hizmet ifa edilen bir yer olması, faaliyetin icrası yönünden ayrı ve bağımsız bulunması gerektiği, olayda, davacının merkez işyerine bağlı ilave tekstil hazırlama imalathanesinin Yasa’nın aradığı anlamda ticari faaliyetin icrasına tahsis edilmiş ve kullanılan ayrı bir işyeri olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle kabul ederek yapılan tarhiyatı kaldıran Vergi Mahkemesinin kararının; Vergi Usul Kanunu’nun 156. maddesinde imalathanelerin işyeri olarak kabul edildiği, yapılan tarhiyatın yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.

Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan vergi mahkemesi kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve mahkeme kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.