Danıştay Onbirinci Daire 

1) Defter ve belgelerinin su basması sonucu zayi olduğu, mahkeme kararı ile saptandığına göre, ibraz edilemeyecek olan defter ve belgeler nedeniyle vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak saptanması olanağı ortadan kalkmakta, dolayısıyla re'sen takdir nedeninin kabulü zorunlu hale gelmektedir. 2) Vergi Mahkemesine ibraz edilmeyen KDV indirimi ile ilgili belgelerin temyiz başvurusunda ibraz edilmesi halinde, bu belgelerdeki KDV'ler gözönüne alınmak suretiyle karar verilmesi gerekir. İstemin Özeti: 1994 yılına ait defter ve belgelerin su basması sonucu zayi olduğu öne sürülerek incelemeye ibraz edilmemesi 1994 yılma ait defter ve belgelerin su basması sonucu zayi olduğu öne sürülerek incelemeye ibraz edilmemesi üzerine beyannamelerde gösterilen katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek yükümlü şirket adına aynı yılın Kasım dönemi katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla; olayda defter ve belgeler incelemeye ibraz edilmediğinden resen takdir nedeni bulunduğu, ancak defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemiş olmasının ispat ve ibraz yükümlülüğünü ortadan kaldırmayacağı, zira ticari icaplara göre emtia aldığı kişileri tanımak ve bilmek durumundaki bir alıcı gerekli girişimleri yaparak emtia alımlarına ait belgelerin varlığım ispat olanağına sahip olduğundan ispat külfeti kendisine düşen yükümlüler tarafından ibraz edilebilen fatura ve benzeri vesikalara ilişkin katma değer vergisinin indirim konuşu yapılabileceği aksi halde indirimlerin kabul edilmeyeceği, mahkemelerince verilen ara kararı ile belgelerin tevsik ve ibrazın m istenildiği ancak bu kararda belirtilen süre ve bu süreden sonra da defter ve belgeler ibraz edilmediğinden katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek yapılan tarhiyatta yasal isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle onamıştır. Yükümlü tarafından yapılan indirimlerin gerçek olduğu, buna ilişkin faturaların dilekçeye ekli olarak sunulduğu, yapılan tarhiyatın dayanağı bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: 3065 sayılı Kanun'un 29. maddesinin 1/a bendinde; mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, aynı Kanun'un 34/1. maddesinde, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği hüküm altına alınmıştır. Madde hükümlerinin birlikte incelenmesinden, katma değer vergisinin indirim konuşu yapılabilmesi için indirim konuşu yapılacak verginin, fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmesi ve sözkonusu belgelerin kanuni defterlere kaydedilmiş olması gerektiği anlaşılmaktadır. Olayda, yükümlünün uyuşmazlık dönemi defter ve belgelerinin su basması sonucu zayi olduğu, mahkeme kararı ile saptandığına göre, ibraz edilemeyecek olan defter ve belgeler nedeniyle vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak saptanması olanağı ortadan kalkmakta, dolayısıyla re'sen takdir nedeninin kabulü zorunlu hale gelmektedir. Öte yandan, defter ve belgelerinin su basması sonucu zayi olması, mükellefe ait ispat ve ibraz yükümlülüğünü ortadan kaldırmaya dayanak sayılabilecek hukuki bir neden olarak düşünülemez. Zira ticari icaplara göre, emtia satın aldığı kişi veya kuruluşları tanımak ve bilmek durumundaki bir alıcının gerekli girişimleri yaparak emtia alımına ilişkin belgelerin varlığım is pat olanağına sahip bulunduğunu kabul etmek gerekir. Bunun doğal sonucu, maddi delillerin yitirilmesi sonucunu doğuran su basması dolayısıyla ispat külfeti kendisine düşen yükümlüler tarafından ibraz edilebilen fatura ve benzeri vesikalara ilişkin katma değer vergisinin indirim konuşu yapılması, aksi halde, indirimlerin kabul edilmemesidir. Yukarıda belirtilen hususlar vergi mahkemesince de kabul edilmek suretiyle davanın çözümüne esas teşkil etmek üzere verilen ara kararı ile yükümlüye süre verilerek uyuşmazlık dönemindeki emtia alışlarına ait fatura örneklerinin ibraz edilmesinin istenilmesine karşın herhangi bir belge ibraz edilemediği gerekçesiyle tarhiyat onanmamıştır. Ancak temyiz dilekçesi ekinde uyuşmazlık dönemi olan 1994 yılında yapılan emtia alımlarına ait temin edilen fatura fotokopileri karton kutu içinde ibraz edildiğinden, sözkonusu belgeler incelenerek indirilecek katma değer vergisi miktarları saptanıp, ilgili dönem beyannameleri ile karşılaştırılmak suretiyle karar verilmesi gerekmektedir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararın in yukarıda belirtilen hususlar gözönüne alınmak suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere bozulmasına oybirliği ile karar verildi.