Danıştay Onbirinci Daire

Gerçek bir mal hareketin! yansıtmayan ve içeriği itibariyle yanıltıcı olan faturalardaki KDV indirilemez. İstemin Özeti: 1991 yılma ilişkin işlemlerin incelenmesi sorucu emtia alımlarına ilişkin bazı faturaların içeriği itibarıyla yanıltıcı olduğunun tespit edilmesi üzerine faturalarda yeralan katma değer vergilerinin indirim konusu yapılmasının mümkün olmadığı öne sürülerek aynı yılın Şubat dönemi için yükümlü şirket adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi sayılı kararıyla; olayda davacı şirketin gelir ve giderlerine ait belgelerin yasaya uygun olarak düzenlendiği özellikle gider belgelerinin de vergi mükellefi olan kişilerden alındığı, bu belgeleri düzenleyenlerin adresinde bulunamaması veya beyannamelerini vermemiş olmaları nedeniyle davacı şirketin sorumlu tutulamayacağı, incelemeye ibraz edilen defter ve belgelerin yasada belirtilen usul ve esasa uygun olarak düzenlenmediğine dair bir saptama bulunmadığı, tarhiyatın dayanağı olan inceleme raporundaki tespitler somut bilgi ve belgelere değil kanaate ve varsayımlara dayandığından yapılan cezalı tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle cezalı tarhiyatı kaldırmıştır. Davalı idarece, vergi indirimine neden olan faturaların yapıları karşıt incelemelerle gerçeği yansıtmadığının saptandığı, yapılan cezalı tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. Karar: Uyuşmazlık, yükümlü şirketin 1991 yılında bazı kişilerden içeriği itibariyle yanıltıcı fatura alarak haksız yere katma değer vergisi indirimine yol açtığı ileri sürülerek adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmasından doğmuştur. 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 10. maddesinin (a) bendinde, mal teslimi ve hizmet ifası hallerinde, malın teslimi veya hizmetin yapılması vergiyi doğuran olay kapsamında sayılmış, 29. maddesinin (a) bendinde de, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesap anan katma değer vergisinden kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisin! indirebilecekleri hükme bağlanmıştır. 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3. maddesinin (B) bendinde belirtildiği üzere vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyeti esastır. Bu kuralın bir gereği olarak yükümlülerin Katma Değer Vergisi Kanununun yukarıda sözü edilen 29. maddesinde belirtilen vergi indiriminden yararlanabilmelerinin ön şartı kendilerine yapılan teslim ve hizmetlerle ilgili fatura ve benzeri vesikaların gerçeği yansıtması bir başka anlatımla yükümlü tarafından vergi indirimine konu teşkil eden mallar için gerçekte katma değer vergisi ödenmiş olmasıdır. Gerçekleşmemiş teslim ve hizmetler dolayısıyla bir vergi, ödemesi ve bunun sonucu olarak da bir vergi indirimi sözkonusu edilemeyeceğinden indirime dayanak teşkil eden faturaların gerçeği yansıtıp yansıtılmadığı hususlarının saptanması anlaşmazlığın çözümü bakımından önem arz etmektedir. Dosyada bulunan rapor, belge ve bilgilerin incelenmesinden, yükümlü şirketin 1991 yılında mal almış göründüğü kişilerden: (C.T.)'nin 17.6.1987 tarihinde işe başlayıp 6.7.1987 tarihinde işini terk ettiği, faaliyeti ile ilgili olarak bağlı bulunduğu vergi dairesine herhangi bir beyanname vermediği ve belirtilen adresinde bulunmadığı, (İ.O.)'nun 1986 ve 1987 yıllarında çeşitli tarihlerde vergi dairesine dilekçe vererek farklı nitelikteki işlere başlayacağım bildirdiği, ancak yapılan yoklamalarda bu işlerden hiçbirine başlamadığı ve bildirdiği adreslerin hiçbirinde bulunmadığı, (R.C.)'nin bütün defter ve belgelerinin evinde çıkarı yangında yandığının Vergi Dairesi yazısında belirtildiği, bu şahsın bilinen işyeri ve ikametgah adreslerinde bulunamadığı, zimmet ve evrakta sahtekarlık suçuyla ilgili olarak Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinde açılan davada 1991 yılında bir yapı kooperatifine düzenlemiş olduğu yedi adet faturayı katma değer vergisi beyannamelerine dahil etmediğinin saptandığı, 1990 yılı Nisan dönemi ile 1991 yılı Şubat döneminde katma değer vergisi matrah beyan etmediği ve 1991 yılı Şubat döneminden sonrada katma değer vergisi beyannamelerim vermediği, (F.Ö.)'nin 1991 yılının Ocak ile Eylül, dönemlerine ilişkin olarak verdiği, katma değer vergisi beyannamelerine göre bu dönemlerde hiçbir faaliyetinin bulunmadığı, aynı yıla ait gelir vergisi beyannamesin! vermediği, ikametgah adresinden ayrıldığı, işyeri adresinde başka bir mükellefin faaliyet gösterdiği, (İ.M.)'nin 24.4.1991 tarihinde işe başladığı aynı yılın Mayıs ile Kasım dönemleri için verdiği beyannamelerde katma değer vergisi matrahı bulunmadığı, başka bir ifadeyle hiçbir ticari faaliyetinin olmadığı; aynı yıla ait gelir vergisi beyannamesin! vermediği, işini terk ettiğine dair bir bildirimde bulunmadığı, ikametgah ve işyerinde yapılan yoklamalarda bu adreslerde olmadığının saptandığı, (M.Y.)'nin 11.10.1990 tarihli dilekçe ile ayakkabı ve konfeksiyon ticaretine başladığım 5.2.1991 tarihli dilekçe ile de 25.1.1995 tarihinde işini terk ettiğini bağlı bulunduğu vergi dairesine bildirdiği, bu süre içinde herhangi bir beyanname vermediği, (M.A.)'nın, 18.10.1991 tarihinde işe başladığı ve 1991 yılının Ekim, Kasım Aralık dönemleri için verdiği beyannamelerinde toplam 111.000000 lira katma değer vergisi matrahı gösterdiği 31.12.1991 tarihli işletme hesabı özetine göre 114.110.900 liralık mal aldığı oysa aynı yılın sadece Aralık döneminde davacı şirkete düzenlediği üç fatura tutarının işe 650.058.000 lira olduğu, işyeri adresine çıkartılan tebligatların adreste olmaması nedeniyle tebliğ edilemediği ikametgah adresine yapılan tebligatın da iade edildiği anlaşılmaktadır. Bu tespitler karşısında yükümlü şirketin adı geçen kişilerden almış olduğu faturaların gerçek bir mal hareketin! yansıtmadığı içeriği itibariyle yanıltıcı olduğu sonucuna varıldığından mahkemece sözkonusu alımlara ilişkin olarak yapılan cezalı tarhiyatın kaldırılmasında isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, Vergi Mahkemesi kararınin bozulmasına oybirliği ile karar verildi.