|
|
Dairesi
Katma değer vergisi indirimi yapılabilmesi için faturaların biçim yönünden hukuka uygun düzenlenmesi yeterli değildir. Faturaların gerçeği ifade etmesi gerekir.
|
|
|
Karar No
1997/496
|
|
|
Esas No
1996/170
|
|
|
Karar Tarihi
28-11-1997
|
|
|
Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu
Katma değer vergisi indirimi yapılabilmesi için faturaların biçim yönünden hukuka uygun düzenlenmesi yeterli değildir. Faturaların gerçeği ifade etmesi gerekir. İstemin Özeti: Müstahsilden yaptığı tarımsal ürün alımlarım gerçeğe aykırı faturalarla belgelendirerek haksız katma değer vergisi indirimi uygulandığından bahisle, yükümlü şirket adına Eylül 1991 dönemi için kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Vergi Mahkemesi kararıyla; vergisi uyuşmazlık konuşu olan tarımsal ürünlerin çiftçilerden satın alındığına ilişkin kesin ve hukuken geçerli bir tespit bulunmadığı, tarımsal ürünleri satanların düzenledikleri faturaların, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun fatura düzenine ilişkin hükümlerine aykırı olduğunun da saptanmadığı, davacı şirketin emtia aldığı kişi ve kuruluşlardan;... Tarım Ürünleri Ticaret ve Sanayi Limited şirketi ortağının imzaladığı tutanağın, 1990 yılı işlemlerine ait olduğu,... Limited Şirketi yetkilerinin aranmadığı ve bilgilerine başvurulmadığı, ...’in ise gerçekten mal alıp sattığı ancak, yükümlüye mal satmadığım, kullanılmayan faturalarım başkasına verdiğim’, ...’in, ilk ifadesinde gerçekten mal alıp sattığım, sonraki ifadesinde ise mal satmadığım, komisyon karşılığında fatura sattığım beyan etmesinin, ileride yapılabilecek cezalı tarhiyatlardan korunmak amacım taşıdığı, sözü edilen kişi ve firmalardan satın alınan tarımsal ürünlerin ticaret borsasında tescil edilmiş ve sevk irsaliyeleri ile kantar tartı pusulalarının düzenlenmiş olması karşısında, bu ürünlere ait faturaların gerçeği yansıttığının kabulü gerektiği, yeterli ve hukuken geçerli bir tespite dayanmaksızın, sadece satıcı ifadelerine ve tarımsal ürünlerine müstahsilden alınmış olabileceği varsayımına dayanılarak yapılan tarhiyatı yasaya aykırı bularak kaldırmıştır. Bu karara karşı vergi dairesi müdürlüğünün temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi kararışla, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, yükümlülerin, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29. maddesinde öngörülen indirimden yararlanabilmelerinin ön şartının, vergisi indirim konuşu yapılabilecek işlemlerle ilgili fatura ve benzeri belgelerlerin gerçeği yansıtması, düzenlenen fatura ve benzeri belgelerde gösterilen katma değer vergisinin gerçekten ödenmesi gerektiği, düzenlenen bir faturanın gerçeği yansıtıp yansıtmadığının, faturanın düzenlenmesinden önceki alım satım kademelerim oluşturan tüm işlemlerin incelenmesiyle saptanabileceği, inceleme raporu ve eklerinden,katma değer vergisi indirim konuşu yapılan faturaları düzenleyenlerden ... Tarım Ürünleri Ticaret ve Sanayi Limited şirketi yetkilisinin ifadesinde, yaptıkları işin talep edenlere komisyon karşılığında emtia temin etmek olduğu, Ekim 1990’dan itibaren fiilen çalışmadıklarını, yükümlüye kesilen faturaları kendisinin düzenlemediğim’, bu faturalarda yeralan emtiayı satmadığı ve karşılığında mal bedeli ve katma değer vergisi tahsil etmediğim, şirketin bir cilt faturasını boş olarak ... adlı kişiye verdiğim belirttiği,... Tarım Ürünleri ve inşaat Malzemeleri Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Sirkelinin merkez ve şube adreslerinde bulunmadığı, ortaklarının ikametgah adreslerinde yapılan araştırmaların sonuçsuz kaldığı, ...’in, ... isimli şahsa boş faturalar verdiği, aynı şahsın kendisine borsa tescil beyannameleri imzalattığı, komisyon karşılığı fatura düzenlediği ve bu işi bırakacağım, ...’in ise iki cilt fatura, dört cilt müstahsil makbuzu ve bir cilt sevk irsaliyesini 700.000 lira bedel karşılığında ...’a devrettiğini, yükümlüyü tanımadığım beyan ettikleri, bu tespitler karşısında, fatura düzenleyenlerin vergi mükellefi olmaları, faturaların bizim yönünden yasaya uygun düzenlenmesi ya da zirai ürünlerin borsaya tescili ve sevk irsaliyelerinin bulunması, ürün bedellerinin çekle ödenmesi gibi işlemlerin, geçerliliğini yitirdiği, bu durumda, indirime konu katma değer vergisi ile ilgili fatura ve benzeri belgelerin gerçeği yansıtmadığı ve yasanın öngördüğü anlamda mal teslimi ve katma değer vergisi ödemesi yapılmadığı sonucuna varıldığından, tarhiyatın kaldırılması yolundaki kararda hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur. Bozma kararı üzerine davayı yeniden inceleyen Vergi Mahkemesi, ilk kararında yeralan hukuksal nedenlere ek olarak; ... Tarım Ürünleri Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi ortağının, 19.10.1990 tarihinden sonra kendisinin herhangi bir fatura düzenlemediğini beyan etmesine karşın, rapora ekli ... Ticaret Odasının 4.7.1991 tarihli yazısında şirketin, 1991 yılında 141.720.960 lira gelir (stopaj) vergisi ödediği tespit edildiğinden ortağın soyut ifadesine itibar edilemeyeceği, ... Ticaret Borsasının 12.06.1991 ve 18.6.1991 tarihli yazılarından ve bu yazılara bağlı vergi dairesi alındılarından adı geçenin borsada tescil ettirdiği tarımsal ürünlerden dolayı borsa kanalı ile ...Vergi Dairesi Müdürlüğüne gelir (stopaj) vergisi ödediğinin anlaşıldığı, ...’in ilk ifadesinde tarımsal ürün ticareti yaptığım ve yükümlüye mısır sattığım beyan etmesine rağmen, sonradan hangi şartlar altında alındığı bilinmeyen ikinci ifadesinde çelişkili bilgiler vermesinin, incelemenin geçerli ve yeterli bir araştırmaya dayanmadığım gösterdiği, inceleme raporundaki saptamalar nedeniyle .. Tarım Ürünleri ve inşaat Malzemeleri Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi tarafından düzenlenen faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna varıldığı, bu alımlara ait faturalarda yeralan katma değer vergilerinin indirim konuşu yapılamayacağı, tarhiyatın bu kısmında yasaya aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen reddine, diğer farklar yönünden ise tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Karar taraflarca temyiz edilmiş, vergi dairesi müdürlüğü inceleme raporundaki tespitleri yineledikten sonra tarhiyatın hukuka uygun olduğunu, yükümlü ise faturaların gerçek bir emtia hareketine dayandığım ileri sürerek kararın bozulmasını istemişlerdir. Karar: Müstahsilden yaptığı zirai ürün alımları sırasında düzenlenmesi gereken müstahsil makbuzu yerine, bu alımların tüccardan yapıldığım göstermek amacıyla gerçeğe aykırı faturalar kullandığından bahisle yükümlü şirket adına salınan kaçakçılık cezalı gelir (stopaj) vergisine karşı açılan davayı kısmen kabul ederek tarhiyatın bir kısmını kaldıran vergi mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmiştir. Vergi Mahkemesi kararının; davanın reddedilen kısınma ilişkin hüküm fıkrasına ilişkin yükümlü tarafından ileri sürülen iddialar, istemin kabulü ile karanın bu yönden bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamıştır. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 2365 sayılı Yasayla değişik 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemlerin gerçek niteliğinin esas olduğu kurala bağlandığından, vergilendirme ile ilgili belgelerin biçimsel kurallara uygun düzenlenmiş elması, olayın gerçek niteliğinin araştırılması ve sonucuna göre işlem yapılmasına engel değildir. Bu tür belgelerin gerçeğe aykırı veya içeriği yönünden yanıltıcı olduğu usulen geçerli başka kanıtlarla ispatlanabilir. Yükümlünün fatura aldığı kişilerle ilgili tespitler, bu kişilerin gerçekte tacir olmadıklarım ve şeklen vergi yükümlülüklerini tesis ettirip ihtiyaç duyanlara belli bir bedel karşılığında fatura sağladıklarım ortaya koymaktadır. Dolayısıyla, faturaların biçimsel kurallara uygun olması, sevk irsaliyesi ve çek düzenlemesi, borsada tescil yapılması gibi işlemler, faturalarda gösterilen emtianın gerçek faturaları düzenleyenlerden alındığım kanıtlamaya yeterli olmamaktadır. Esasen, gerçeğe aykırı fatura gibi sevk irsaliyesi düzenlenerek de işlemlere gerçek görüntüsü verilebileceği için kimi kişilere çekle ödeme yapılıp, tahsil edilen paranın geri alınması da mümkündür. 5590 sayılı Yasanın 52. maddesine göre borsada tescil, kural olarak üzerine tescil yükümlülüğü düşen tarafın başvurusu üzerine gerçekleştirilen beyana dayalı bir işlem olduğundan, tescil konuşu emtianın gerçekten satın alındığına kesin bir kanıt sayılamaz. Fatura düzenleyicileri hakkındaki tespit karşısında, müstahsilden satın alınan buğday ve mısırın bu kişilerden sağlanan faturalarla belgelendirildiği ve bu faturalarda yeralan ancak, gerçekte ödenmeyen katma değer vergisinin indirim konuşu yapılmasıyla vergi kaybına yol açıldığı sonucuna varıldığından, vergi mahkemesi kararının, tarhiyatın kaldırılması yönündeki hüküm fıkrasına yasaya uygunluk görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, yükümlü temyiz isteminin reddine, vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin kabulüyle Vergi Mahkemesinin direnme kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri yönünden hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına oyçokluğu ile karar verildi.
|
|