Danıştay Onbirinci Daire

İmzasız beyanname verme re’sen takdir sebebidir. Ancak, öteden beri faaliyeti olmayan şirketin, boş KDV beyannamesi verdiği gözönünde bulundurulmadan ve herhangi bir teslim ve hizmeti olmadığı açık olan mükellef adına yapılan tarhiyatta isabet yoktur. İstemin Özeti: Yükümlü şirketin 1993 yılı Haziran dönemine ait katma değer vergisi beyannamesini imzasız olarak vermesi nedeniyle ilgili döneme ilişkin re’sen takdir yoluyla kaçakçılık cezalı katma değer vergisi tarh edilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30. maddesinde vergi beyannamesinin yasal sürenin sonundan başlayarak 15 gün geçtiği halde verilmemiş olması halinde, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak saptanmasının olanaksız olduğunun kabul edileceği belirtilmiş olup, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 40/3. maddesinde ise herhangi bir vergilendirme döneminde vergiye tabi işlemleri bulunmayan yükümlülerin de beyanname vermek zorunda olduklarının hükme bağlandığı, olayda, ilgili döneme ait katma değer vergisi beyannamesinin imzalanmadan gönderildiği, imzasız beyanname hukuken geçerli bir belge niteliği taşımadığından beyanname hiç verilmemiş sayılarak re’sen takdire gidilmesinde yasal isabetsizlik bulunmadığı, ancak, idarece vergi matrahının re’sen belirlenmesi sırasında yükümlü şirketin 1990 takvim yılı basından itibaren faaliyetinin olmaması nedeniyle sürekli olarak boş katma değer vergisi beyannamesi verdiği hususu gözönünde tutulmaksızın katma değer vergisine tabi herhangi bir teslimhizmet bedeli elde etmediği anlaşılan yükümlü şirket adına katma değer vergisi tarh edilmesinde yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyat terkin edilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğünce, re’sen takdir yoluyla tarh edilen cezalı vergide yasal isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.