Danıştay Onbirinci Daire 

1) Bir kısım gider faturalarının sahte ve yanıltıcı olduğu gerekçe gösterilerek yükümlünün düzenlemiş olduğu hizmet faturalarının da gerçeği yansıtmadığının kabul edilmesi ve bu gerekçeyle tarhiyat yapılmasının hukuka aykırı olacaktır. 2) Mükellefin, giderlerini sahte fatura ile belgelendirdiği iddiası, yapılan hizmet karşılığında düzenlenen faturaların da içeriği itibariyle yanıltıcı olduğunu göstermez. istemin Özeti: 1995 yılı işlemleri incelenen yükümlünün, gider ve hizmet faturalarının gerçeği yansıtmadığı, yükümlünün esas faaliyetinin komisyon karşılığı fatura düzenlemek olduğu belirtilerek fatura tutarları üzerinden % 2 oranında komisyon geliri elde ettiğinden bahisle 1995/Mart dönemi için yapılan cezalı tarhiyatı; inceleme raporunda tespit edilen hususlara göre yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle onayan vergi mahkemesi kararma yöneltilen temyiz başvurusunun reddine ilişkin Danıştay Kararının; vergi inceleme elemanının varsayımdan hareket ettiği, nakliye işinde iş yaptıkları araç sahiplerinin vergi mükellefi olduğu, nakliye işiyle ilgili gümrük karamanifestosu, gümrük beyanname suretleri, tır karneleri, hamule senetlerinin ibraz edildiği, iş yaptıkları yazılı ifadelerinin dikkate alınmadığı ileri sürülerek düzeltilmesi istenilmektedir. Kararın Özeti: Karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen hususlar 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesinin (c) fıkrasına uygun görüldüğünden Danıştay Onbirinci Dairesinin 1.7.1997 gün ve E.1997/240, K:1997/2663 sayılı Karan kaldırıldıktan sonra işin esası yeniden incelendi. Uyuşmazlık 1995 yılı işlemleri incelenen yükümlünün gider ve hizmet faturalarının gerçeği yansıtmadığı, esas faaliyetinin komisyon karşılığı fatura düzenlemek olduğu belirtilerek fatura tutarları üzerinden % 2 komisyon geliri elde edildiğinden bahisle tarhedilen kaçakçılık cezalı katma değer vergisinden doğmuştur. 213 sayılı Yasanın 3/B maddesinde, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetlerinin esas olduğu, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarata ait olduğu hükmü yer almıştır. Aynı Yasanın 134. maddesinde ise,vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu belirtilmiştir. Dosyanın incelenmesinden, yükümlünün nakliye hizmeti veren firmalara taşıma ve işçilik hizmetlerinde taşeronluk yaptığı, taşıma işlerinde araç temin ettiği, giderlerini iş yaptırdığı araç sahiplerinden aldığı faturalarla belgelendirdiği, iş yaptığı firmalara ise kendi adına düzenlediği hizmet faturalarım verdiği, yükümlü şirket temsilcisi nezdinde düzenlenen tutanağa göre kilogram basma çok düşük karla çalıştıklarının, cirolarına göre karlarının düşük olduğunun,....ilçesi dışındaki firmalara iş yaptıkları zaman .... ilçesinde bulunan şubeleri aracılığıyla irtibat kurduklarının, nakliye aracı ve işçileri piyasadan temin ettiklerinin ifade edildiği, yükümlünün iş yaptığı firmalar nezdinde (..) Denizcilik Gözetme Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi (...) Taşımacılık inşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi (...) Gözetim ve Teknik Hizmetler Limidet Şirketi ) düzenlenen tutanaklarda da yükümlü tarafından bu işlerin yapıldığının doğrulandığı, yükümlü şirketin 1995 yılının incelemeye alınan ilk beş ayında katma değer vergisi beyannamelerini verdiği, uyuşmazlık döneminde (Mart) 7.174.044.000 lira matrah beyan edip 3.515.000 lira katma değer vergisi ödediği, yükümlü şirketin bu yılda ..... Nakliyat ve Tic. A.Ş.(......) Taşımacılık Nakliyat Ltd.Şti. (...) Gözetim ve Teknik Hizmetler Ltd. Şti. (...) Gözetim Ltd.Şti, ... Dış Ticaret A.Ş. (...) Vapur Acentesi T.A.Ş. , (...) Dış Ticaret A.Ş.'ne yaptığı inceleme elemanınca yükümlü şirketin gider faturalarının tamamına yakınının sahte olduğu dolayısıyla düzenlediği faturaların da gerçeği yansıtmadığı, % 2 komisyon karşılığında düzenlediği ileri sürülerek cezalı tarhiyat yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, gerek dosyadaki belge ve bilgilerden gerekse yükümlü şirket temsilcisi ile iş yapılan firma yetkililerinin ifadesinden, yükümlünün sözkonusu faturaları taşeron olarak üstlendiği işlerde yapılan hizmet karşılığında düzenlediği sonucuna ulaşılmıştır, inceleme elemanınca fatura düzenlene firmalardan sadece üç tanesi hakkında karşıt ifade alındığı, bu firma temsilcilerinin de sözkonusu faturalarının yapılan hizmet karşılığında düzenlediğim teyit ettiği, 1995 yılında faturaların yapılan hizmet karşılığında düzenlendiğini teyit ettiği, 1995 yılında fatura düzenlenen diğer firmalar nezdinde bir tespit ve karşıt inceleme yapılmadığı dikkate alındığında, faturaların % 2 komisyon karşılığında düzenlendiği, gerçeği yansıtmadığı yolundaki inceleme elamanının iddiası varsayımdan ibaret kalmaktadır. Öte yandan, yükümlünün gider faturalanın büyük bir kısminin mükellefiyet kaydı olmayan kişiler tarafından düzenlendiği ileri sürülerek % 2 komisyon elde edildiğinden hareketle tarhiyat yapılmışsa da, yükümlünün giderlerini sahte fatura ile belgelendirdiği iddiası yapılan hizmet karşılığında düzenlenen faturaların da içeriği itibariyle yanıltıcı olduğunu göstermez. Zira gerek yükümlünün gerekse iş yaptığı firma yetkililerinin sözkonusu faturaların yapılan hizmet karşılığında düzenlendiğini ifade etmesi ve fatura bedellerinin yükümlü tarafından yasal kayıtlara intikal ettirilmesi, katma değer vergisi beyannamelerinde beyan edilmesi karşısında, inceleme elemanının iddiası dayanaktan yoksun kalmaktadır.