|
|
Dairesi
507 sayılı Kanun’un Ek 11. maddesindeki muafiyet hükmünün KDV’si Kanunu’nun 19. maddesine özei ve sonraki kanun hükmü olduğundan Şoförler ve Otomobilciler Odası’nın kuruluş amacına uygun olarak satın aldığı gayrimenkul Katma Değer Vergisinden muaftır.
|
|
|
Karar No
1997/4342
|
|
|
Esas No
1996/1639
|
|
|
Karar Tarihi
23-12-1997
|
|
|
Danıştay Dokuzuncu Daire
507 sayılı Kanun’un Ek 11. maddesindeki muafiyet hükmünün KDV’si Kanunu’nun 19. maddesine özei ve sonraki kanun hükmü olduğundan Şoförler ve Otomobilciler Odası’nın kuruluş amacına uygun olarak satın aldığı gayrimenkul Katma Değer Vergisinden muaftır. İstemin Özeti: Yükümlü oda tarafından, satın alınan gayrimenkul için satıcı müesseseye fatura bedeli ile birlikte ödenen katma değer vergisinin 507 sayılı Kanunun Ek 11. maddesiyle odalara muafiyet tanındığı ileri sürülerek ladesi istemiyle açılan davayı; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 1/39 maddesinde, dernek ve odaların, ticari, sınai, zirai ve mesleki nitelikteki teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğunun belirtildiği, kanunun başka hükümlerinde de derneklere yapılan teslim ve hizmetlerden dolayı sosyal amaçlı istisnalar dışında muafiyet ve istisna getirilmediği ’istisnaların sınırı’ başlıklı 19. maddesinde ise, diğer kanunlardaki vergi muaflık ve istisna hükümlerinin bu vergi bakımından geçersiz olduğu, katma değer vergisine ilişkin istisna ve muafiyetlerin ancak bu kanuna hüküm eklenmek veya bu kanunda değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceğinin öngörüldüğü, olayda, Türkiye Kömür işletmeleri Doğu Linyitleri işletmesi Müessesi Müdürlüğü’nün aktifinde kayıtlı gayrimenkulun 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 1, maddesi kapsamında yükümlü odaya satılıp teslim edildiği, bu teslimin kanunun 17, maddesinde sayılan sosyal amaçlı teslimlerin hiçbirine girmediğinden ve kanunun başka yerlerinde de şoförler ve otomobilciler odasına teslim edilen gayrimenkullerden dolayı muafiyet ve istisna hükmü de bulunmadığından 19. maddede ki, sınırlayıcı hüküm gereğince özel kanundaki muafiyet hükmünün katma değer vergisi için uygulama olacağı bulunmadığı gerekçesiyle reddeden Vergi Mahkemesinin kararının, 507 sayılı kanunun ek 11. madde hükmünün katma değer vergisi Kanunu’nun 19. madde hükmüne kıyasla sonraki özel kanun hükmü olması nedeniyle olaya uygulanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Uyuşmazlık, yükümlü oda tarafından satın alınan taşınmaz için ödenen katma değer vergisinin 507 sayılı Kanunun ek 11. maddesinde odalara tanınan muafiyet nedeniyle iadesi istemiyle açılan davayı reddeden vergi mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması isteminden doğmaktadır. 507 sayılı Esnaf ve küçük sanatkarlar kanununa 3741 sayılı Kanunun 33. maddesiyle eklenen ek 11. maddesinde, demek, birlik, federasyon ve konferasyonun kuruluş amaçlarına uygun olarak kullanılmak üzere iktisap ettikleri ve edecekleri gayrimenkuller ile gelirlerinin her türlü vergi resim ve harçlardan muaf olduğu öngörülmüş olup aynı Kanun’un 1. maddesinde, esnaf ve küçük sanatkarlar derneğin kuruluş amaçlarının, esnaf ve küçük sanat sahipleriyle bunların yanlarında çalışanların müşterek ihtiyaçlarım karşılamak, mesleki faaliyetlerini kolaylaştırmak mesleğin genel menfaatlerine uygun olarak gelişmesini sağlamak, meslek mensuplarının birbirleriyle ve halk ile olan ilişkilerinde dönüştüğü ve güveni hakim kılmak üzere meslek disiplini ve ahlakım bozmak olduğu belirtilmiştir. Öte yandan 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 19. maddesinin 1. bendinde, diğer kanunlardaki vergi muaflık ve istisna hükümlerinin bu vergi bakımından geçersiz olduğu, katma değer vergisine ilişkin istisna ve muafiyetlerin ancak bu kanuna hüküm eklenmek veya bu kanunda değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceği hükmü yeralmıştır. Dava dosyasının incelenmesinden. yükümlü şoförler ve otomobilciler odasının Türkiye Kömür işletmeleri Doğu Linyitleri işletmesi Müdürlüğünün aktifinde kayıtlı gayrimenkulu dispanser veya eğitim tesisi olarak kullanmak üzere ihale yolu ile satın alıp fatura bedeliyle birlikte 507 sayılı Kanunun ek 11. maddesindeki muafiyet hükmünden bahisle katma değer vergisinin iadesi istemiyle işbu davayı açtığı anlaşılmaktadır. Olayda, yükümlü şoförler ve otomobilciler odası tarafından satın alınan taşınmazın kuruluş amaçlarına uygun olarak kullanılmak üzere iktisap edildiği hususunda tartışma bulunmamaktadır. Tartışılan husus Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 19. maddesi karşısında 507 sayılı Kanun’un 11. maddesinin uygulanabilip uygulanmayacağına ilişkindir. 507 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Kanunu’nun ek 11. maddesi, bu kanuna 9.5.1991 tarihli ve 3741 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle eklenmiştir. 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu (ve dolayısıyla bu Kanunun 19. maddesi) ise 25,10.1984 tarihinde kabul edilip 02.11.1984 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu hususlar gözönünde bulundurulduğunda, 507 sayılı Kanun’un ek 11. maddesi hükmü, 3065 sayılı Kanun’un 19. madde hükmü karşısında özel ve sonraki kanun hükmü niteliği taşıdığından, uyuşmazlık konuşu olaya uygulanacak olan kuraldır. Bu durumda yükümlü şoförler ve otomobilciler odasının 507 sayılı Kanun’un ek 11. maddesinde yeralan muafiyet hükmü uyarınca katma değer vergisinden muaf olduğunu kabulle ödenen katma değer vergisinin iadesi gerekir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, Vergi Mahkemesinin kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere anılan mahkemeye gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
|
|