|
|
|
|
|
Dairesi
Emsal kıymet uygulamasında tespit edilen tek bir kıymetin esas alınmaması gerekir.
|
|
|
Karar No
1997/3827
|
|
|
Esas No
1996/3981
|
|
|
Karar Tarihi
11-11-1997
|
|
|
Danıştay Yedinci Daire
Emsal kıymet uygulamasında tespit edilen tek bir kıymetin esas alınmaması gerekir. istemin Özeti:...... Gümrük Müdürlüğü’nde tescilli 27.11.1993 tarih ve 12983 sayılı gümrük giriş beyannamesi muhteviyatı toluen 2.4 Diizosiyanat ticari isimli eşya için beyan edilen kıymetin düşük olduğundan bahisle yapılan ek tahakkuk işlemini 1615 sayılı Kanunun 65. maddesi ile Gümrük Yönetmeliği’nin 243/c maddesinden bahisle, olayda ithal konuşu eşyaya ilişkin faturanın gerçek olmadığı yolunda davalı idarece yapılmış herhangi bir tespit bulunmadığı gibi, beyan edilen kıymetin düşük olduğu hususunun da somut biçimde ortaya konulamadığı, bu nedenle sözkonusu faturaya itibar edilmesi icap ettiği gerekçesiyle iptal eden Vergi Mahkemesinin kararının; emsal eşya kıymeti esas alınarak yapılan ek tahakkukun yasal olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: 1615 sayılı Gümrük Kanunu’nun ’eşyanın kıymeti’ başlığım taşıyan 65. maddesinin 1. fıkrasında, ithal eşyanın gümrük vergisine esas olan kıymetinin, gümrük vergisi ödeme mükellefiyetinin başladığı tarihteki normal fiyatı olduğu belirtilmiş, 2. fıkrasında da ’normal fiyat’ın tanımı yapılmıştır. Aynı maddenin 2817 sayılı Kanun’la değişik 5. fıkrasında ise, vergi ödeme mükellefiyetinin başladığı tarihteki fiyat esas olmakla beraber, mükellefin akde uygun olarak ödediği ya da ödeyeceği fiyatın tahakkuka esas alınacağı hallerin, taraf olduğumuz anlaşmalar ve milli ve milletlerarası ticari teamüller de nazarı itibara alınmak suretiyle bakanlıkça tespit olunacağı hükme bağlanmıştır. Gümrük Yönetmeliği’nin değişik 243. maddesinin (c) fıkrasında, mükellefin akde uygun olarak ödediği ya da ödeyeceği belirtilen süreler ve oranların aşılmaması halinde, bu süreler ve oranlar dahilinde meydana gelen fiyat değişiklikleri vergi tahakkukunda nazara alınmayacak, yani vergi ödeme mükellefiyetinin başladığı tarihteki ’normal fiyat’ esası uygulanacaktır. Bunun ilk ve önemli koşulu, beyan olunan eşya kıymetinin, akit tarihindeki ’normal fiyat’a uygun olmasıdır. Burada sözü edilen ’normal fiyat’ 65. maddenin birinci ve ikinci fıkrasında tanımı yapılan normal fiyattır. Diğer taraftan yine aynı yönetmeliğin ’vergi matrahına giren kıymetin kontrolü’ başlıklı 386. maddesinin IV. (B) tablosunun 4. bendinde, faturaların inceleme ve kontrolünde, aynı ticari kademedeki (seviyenveau) ithalatçı ve ihracatçılara ait aynı veya benzeri eşya fiyatlarının birbirleriyle karşılaştırılacağı, bu karşılaştırma yapılırken endeks kayıtlarından, yerli ve yabancı dergi ve gazete yayınlarından faydalanılacağı açıklanmıştır. Görüldüğü üzere, gümrük mevzuatımızda aynı veya benzeri eşya fiyatlarının birbirleriyle karşılaştırılarak kıymet tespiti yapılması ilkesine yer verilmiştir. Maliye Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğünce 25.07.1986 tarihinde yayımlanan 126 sayılı genelgede, ’aynı eşya’ deyiminin, fiziki özellikleri, kalitesi ve tanındığı özellikleri de dahil olmak üzere bütün hususlarda aynı olan eşyayı ifade ettiği, görünüşteki küçük farklılıkların, diğer hususlarda tanıma uyan eşyanın aynı sayılmasını önlemeyeceği, ’benzeri eşya’ deyiminin de bütün hususlarda olmamakla birlikte, bunların aynı fonksiyonları yerine getirmelerini ve ticari açıdan birbirlerini ikame etmelerini sağlayan özellikleri gösteren ve benzeri maddelerden oluşan eşyayı ifade ettiği, eşyanın kalitesinin, tanındığı özelliklerin ve bir ticaret markasının bulunmasının, eşyanın benzer nitelikte olmasını belirtmek için nazara alınması gereken faktörler arasında olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle aynı veya benzeri eşya kıymetinin tespiti suretiyle yapılacak kıymet araştırmalarında, emsal alınan eşyanın menşe, fiyat, fiziki özellikler, kalite, marka, kod numarası, miktar vb. yönler itibariyle ithal eşyası ile ayniyet veya benzerlik arz etmesi gerekir. Olayda, 12.11.1993 tarihli faturaya istinaden birim kıymeti 362.714 italyan lireti/ton üzerinden beyan ve ithal edilen eşyaya, 30.08.1993 tarihli fatura muhteviyatı eşya için gösterilen 2.000 alman markı/ton birim kıymet esas alınarak ek tahakkuk yapılmışsa da, dosyada mevcut 1.11.1993 tarih ve 171 no.lu ithal müsaadesine göre ithale konu eşyanın ’toluen 2.4 Diizosiyanat’ emsal alınan eşyanın ise (faturasına göre) ’toluylendiisocyanate (TDT)’ olduğunun anlaşılması karşısında, vergisi uyuşmazlık konuşu eşya ile aynı özellikte olmadığı sonucuna varılan eşyaya ilişkin kıymet esas alınarak yapılan ek tahakkukta isabet görülmemiştir. Kaldı ki, kıymet araştırmasında, yalnızca bir ithalat sırasında beyan edilen kıymetin emsal alınması hukuka uygun olmayıp, idarece, tespit edilen fiyatın normal fiyatı yansıttığı hususunun açık ve somut bir şekilde ortaya konulması gerekmektedir. Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddine, mahkeme kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.
*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.
|
|
|
ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi
|
|
|
|
Excel Dokümanı
|
|
|
|
|
|
|
|