T.C.

DANIŞTAY

VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU

o ISRAR KARARI (Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunda İncelenebilme Koşulu)

o TEMYİZ BAŞVURUSU (Israr Kararı - Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunda İncelenebilme Koşulu)

o VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULUNDA TEMYİZEN İNCELENEBİLECEK ISRAR KARARLARI

Özet : İlk derece mahkemelerinin verdiği ısrar kararları, ancak bir temyiz başvurusu bulunması koşuluyla vergi dava daireleri genel kurulunda temyizen incelenebileceği hakkında. dava ve karar:

DAVA : ... tarafından açılan davanın görev yönünden reddi ile dosyanın Danıştay`a gönderilmesi yolundaki istanbul 1. Vergi Mahkemesinin 26.4.1996 günlü ve E: 1996/555, K: 1996/902 sayılı kararı ile Danıştay Başkanlığına gönderilerek, kurulumuzda kayda giren dosya incelendikten sonra gereği görüşüldü:

KARAR : 2575 sayılı Yasanın 38 inci maddesinin (2) işaretli fıkrasının (a) bendi uyarınca Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu, vergi mahkemelerinden verilen ısrar kararlarını, temyizen incelemekle görevli kılınmıştır.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinde ise temyiz incelemesi sonucunda Danıştay`ın, görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, hukuka aykırı karar verilmesi veya usul hükümlerine uyulmaması sebepleri varsa kararı bozacağı, kararı bozulan mahkemenin kendisine gönderilen dosyayı yeniden inceleyerek karar vereceği, mahkemenin bozma kararına uymayarak ısrar edebileceği, ısrar kararının ilgili tarafından temyizi halinde bu temyiz isteminin, davanın konusuna göre idari veya vergi dava daireleri genel kurulunca inceleneceği düzenlenmiştir.

2575 ve 2577 sayılı Yasaların değinilen düzenlemesi karşısında vergi dava daireleri genel kurulunun; ilk derece mahkemelerinin verdiği ısrar kararları üzerinde ancak, bir temyiz başvurusunun bulunması koşuluyla temyiz incelemesi yapması mümkündür.

Her ne kadar İstanbul 1. Vergi Mahkemesinin davanın görev yönünden reddi ile dosyanın Danıştaya gönderilmesine ilişkin kararında ısrar edildiği yazılı ise de, 2577 sayılı Yasanın 49 uncu maddesinde açıklandığı üzere, temyiz merciince temyiz nedenlerinden birinin varlığına dayanılarak bozulmuş bir kararı bulunmadıkça, eski karar doğrultusunda yeniden verilen mahkeme kararının ısrar kararı olarak kabulüne imkan yoktur. Nitekim, sözü edilen karar, dava incelenerek verilmiş bir karar olmadığı gibi bu karardan önce ve temyiz incelemesi yapılmasından sonra verilmiş bir bozma kararı da bulunmamaktadır. Esasen bu karar, İdari Yargılama Usulü Kanununun 15 inci maddesinin (4) işaretli fıkrası nedeniyle temyize ve itiraza konu edilmesi söz konusu olmayan bir görev ret kararıdır.

Tüm bu nedenler yanında taraflardan birinin temyiz istemi de bulunmaksızın, gönderilen dosya üzerinde kurulumuzca herhangi bir inceleme yapılmasına olanak bulunmadığından, İstanbul 1. Vergi Mahkemesinin dosyanın tekrar Danıştaya gönderilmesine ilişkin 26.4.1996 günlü ve E: 1996/555, K: 1996/902 sayılı kararının kaldırılmasına, dosyanın İstanbul 1. Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 26.9.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.