Dairesi
DANIŞTAY VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU E. 1996/99
Karar No
1997/337
Esas No
1996/99
Karar Tarihi
20-06-1997

T.C.

DANIŞTAY

VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU

o DEFTER VE BELGELERİN YANDIĞININ MAHKEME KARARIYLA İSBATI (Katma Değer Vergisi İndirimlerinin Kabul Edilmesi)

o KATMA DEĞER VERGİSİ İNDİRİMİ (Defter ve Belgelerin Yanması - Mahkeme Kararıyla İsbat)

Özet : Çeşitli ve geniş çapta iş yapan şirket yetkililerince Alışveriş Yapılan Bütün Kişilerin İsim ve Adreslerinin Hatırlanarak Belge Temininin Mümkün Olmadığı Anlaşıldığından, Defter ve Belgelerinin Yandığı Mahkeme Kararıyla Sabit Olan Yükümlü Şirketin Katma Değer Vergisi İndirimlerinin Kabul Edilmemesinin Hukuka Uygun Olmadığı hakkında. Her türlü bakliyat işleme, paketleme, tasnif ve alım satım işleri yapan yükümlü şirketin .....'daki işyerinde 22.2.1987 tarihinde çıkan yangında 1985 ve 1986 yıllarına ilişkin tüm defter ve belgelerinin yanması nedeniyle inceleme elemanına ibraz edilememesi üzerine 1986 yılında yaptığı katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek adına Eylül 1986 dönemi için resen katma değer vergisi ve dahili tevkifat salınmıştır.

Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen ......1. Vergi Mahkemesi tarhiyatı kaldırmıştır.

Vergi dairesi müdürlüğünün bu karara karşı yaptığı temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Onbirinci Dairesi, 14.8.1995 günlü ve 1995/2031 sayılı kararıyla; katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için 3065 sayılı Yasanın 29 ve 34 üncü maddeleri gereğince indirim konusu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmesi ve bu belgelerin yasal defterlere kaydedilmiş olması gerektiği, defter ve belgelerin yandığı mahkeme kararıyla saptandığına göre ibraz edilemeyecek olan deftere ve belgeler nedeniyle vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak saptanması olanağı ortadan kalktığından, resen takdir nedeninin bulunduğu, defter ve belgelerin yanmış olmasının ibraz ve ispat yükümlülüğünü ortadan kaldırabilecek hukuki bir neden olarak düşünülemeyeceği, ticari icaplara göre emtia satın aldığı kişi ve kuruluşları tanımak ve bilmek durumundaki bir alıcının, gerekli girişimleri yaparak emtia alımına ilişkin belgelerin varlığını ispat olanağına sahip olduğunun kabulü gerektiği, vergi mahkemesince davanın çözümüne esas teşkil etmek üzere ara kararıyla yükümlünün gerekli girişimleri yaparak ihtilaflı döneme ait belgeler getirilmek suretiyle katma değer vergisi indirimlerinin tespit edilmesi ve yükümlünün ispat edemediği indirimlerin kabul edilmemesi gerekirken tarhiyatın tamamen terkininde yasal isabet görülmediği, peşin bir vergi niteliği taşıyan dahili tevkifatın sonuçta yıllık gelir ve kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden hesaplanan gelir ya da kurumlar vergisinden mahsubu gerekli olup, mahsup edilemeyen dahili tevkifatın vergi mükerrerliğine yol açacağının kuşkusuz olduğu, mahsubun yapılacağı beyan dönemi geçmiş olduğundan mahsup olanağı kalmayan dahili tevkifatın terkininin yerinde olduğu gerekçesiyle temyiz istemini kısmen kabul ederek vergi mahkemesi kararının katma değer vergisine ilişkin kısmını bozmuştur.

Bozma kararına uymayan ... 1.Vergi Mahkemesi 6.11.1995 günlü ve 1995/1537 sayılı kararıyla; 1986 yılı defter ve belgelerinin tamamen yandığının mahkeme kararıyla sabit olduğu, şirketin faaliyetinin her türlü bakliyat işleme, paketleme, tasnif ve alım-satım işi olduğu, bu iş nedeniyle yüzlerce kişiden mal alınmış olmasının mümkün olduğu, bu kadar çeşitli ve geniş çapta iş yapan şirket yetkililerince alışveriş yapılan bütün kişilerin isim ve adreslerinin hatırlanarak belge temininin mümkün olmadığı uyuşmazlık döneminin 1986 yılı, 213 sayılı Yasanın 253 üncü maddesi uyarınca defter ve belgeleri muhafaza ve ibraz süresinin ise beş yıl olduğu, defter ve belgelerin muhafaza süreleri geçmiş olması nedeniyle şirketin alışverişte bulunduğu kişilerden belgeleri temininin mümkün olmadığı, şirketin defter ve belgelerinin yandığının mahkeme kararıyla sabit olduğu, kasten yangın çıkarıldığı idarece kanıtlanamadığına göre mücbir sebeple defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilemediğinin kabulü gerektiği gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.

Direnme kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir.

Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi kararın özet bölümünde yazılı ... 1.Vergi Mahkemesinin 6.11.1995 günlü ve 1995/1537 sayılı ısrar kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.

Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verildi.

 
Ücretsiz üyelik
Şifremi Unuttum
USD
Euro
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.

*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.​

ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi

Excel Dokümanı
     
  Copyright ® 2013 Esenlik Yeminli Mali Müşavirlik Ltd. Şti. Web Tasarımı