|
|
|
Dairesi
Genel KuruluTarih : 20.06.1997Esas No : 1996/98Karar No : 1997/336
|
|
Karar No
1997/336
|
|
Esas No
1996/98
|
|
Karar Tarihi
20-06-1997
|
|
|
Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu
Faaliyeti gereği yüzlerce kişiden mal alan firmanın, defter ve belgelerinin yanması ve bunun da Ticaret Mahkemesinden alınan zayi belgesi ile kanıtlanması halinde, alışveriş yapılan tüm kişilerin isim ve adresleri hatırlanarak belge sağlanması mümkün değildir. KDV indiriminin kabulü gerekir. İstemin Özeti: Her türlü bakliyat işletme, paketleme, tasnif ve alımsatım işleri yapan yükümlü şirketin Hatay’daki işyerinde 22.02.1987 tarihinde çıkan yangında 1985 ve 1986 yıllarına ilişkin tüm defter ve belgelerini ı yanması nedeniyle inceleme elemanına ibraz edilememesi üzerine 1986 yılında yaptığı katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek adına Ağustos 1986 dönemi için re’sen katma değer vergisi ve dahili tevkifat salınmıştır. Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Vergi Mahkemesi tarhiyatı kaldırmıştır. Vergi Dairesi Müdürlüğünün bu karara karşı yaptığı temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay kararıyla; katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için 3065 sayılı Yasanın 29 ve 34. maddeleri gereğince indirim konusu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmesi ve bu belgelerin yasal defterlere kaydedilmiş olması gerektiği, defter ve belgelerin yandığı mahkeme kararıyla saptandığına göre ibraz edilmeyecek olan defter ve belgeler nedeniyle vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak saptanması olanağı ortadan kalktığından, re’sen takdir nedeninin bulunduğu, defter ve belgelerin yanmış olmasının ibraz ve ispat yükümlülüğünü ortadan kaldırabilecek hukuki bir neden olarak düşünülemeyeceği, ticari icaplara göre emtia satın aldığı kişi ve kuruluşları tanımak ve bilmek durumundaki bir alıcının, gerekli girişimleri yaparak emtia alımına ilişkin belgelerin varlığım ispat otanağına sahip olduğunun kabulü gerektiği, Vergi Mahkemesince davanın çözü müne esas teşkil etmek üzere ara kararıyla yükümlünün gerekli girişimleri yaparak ihtilaflı döneme ait belgeler getirilmek suretiyle katma değer vergisi indirimlerinin tespit edilmesi ve yükümlünün ispat edemediği indirimlerin kabul edilmemesi gerekirken tarhiyatın tamamen terkininde yasal isabet görülmediği, peşin bir vergi niteliği taşıyan dahili tevkifatın sonuçta yıllık gelir ve kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden hesaplanan gelir ya da kurumlar vergisinden mahsubu gerekli’ olup, mahsup edilemeyen dahili tevkifatın vergi mükerrerliğine yol açacağının kuşkusuz olduğu, mahsubun yapılacağı beyan dönemi geçmiş olduğundan mahsup olanağı kalmayan dahili tevkifatın terkininin yerinde olduğu gerekçesiyle temyiz istemini kısmen kabul ederek Vergi Mahkemesi kararının katma değer vergisine ilişkin kısmım bozmuştur. Bozma kararma uymayan Vergi Mahkemesi kararıyla; 1986 yılı defter ve belgelerinin tamamen yandığının mahkeme kararıyla sabit olduğu, şirketin faaliyetinin her türlü bakliyat işleme, paketleme, tasnif ve alımsatım işi olduğu, bu iş nedeniyle yüzlerce kişiden mal alınmış olmasının mümkün olduğu, bu kadar çeşitli ve geniş çapta iş yapan şirket yetkililerince alışveriş yapan bütün kişilerin isim ve adreslerinin hatırlanarak belge temininin mümkün olmadığı, uyuşmazlık döneminin 1986 yılı, 213 sayılı Yasanın 253. maddesi uyarınca defter ve belgeleri muhafaza ve ibraz süresinin ise beş yıl olduğu, defter ve belgelerin muhafaza süreleri geçmiş olması nedeniyle şirketin alışverişte bulunduğu kişilerden belgeleri temininin mümkün olmadığı, şirketin defter ve belgelerinin yandığının mahkeme kararıyla sabit olduğu, kasten yangın çıkarıldığı idarece kanıtlanamadığına göre mücbir sebeple defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilemediğinin kabulü gerektiği gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir. Karar: Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi kararın özet bölümünde yazılı Vergi Mahkemesi ısrar kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine 20.06.1997 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi . , KARŞI OY: Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının Danıştay Onbirinci Daire bozma kararında yeralan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan karara katılmıyoruz.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.
*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.
|
|
ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi
|
|
Excel Dokümanı
|
|
|
|
|
|
|
|