Danıştay Onbirinci Daire 

Mükellef beyanının gerçek durumu yansıtıp yansıtmadığına dair delil bulunup bulunmadığının idarece ortaya konulması gerekir. İstemin Özeti: 1992 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu düzenlenen, vergi inceleme raporuna dayanılarak aynı yılın Aralık dönemi için yükümlü adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla; dava dosyasının incelenmesinden, inceleme elemanınca (H.M.} adlı kişiye tezyidi bedel davası sonucunda ne kadar para aldığının ve Avukat (C.Ö.)'ye ne kadar vekalet ücreti verildiğinin sorulduğu, adı geçenin avukat tarafından kendisine 314.000.000 lira ödemenin çekle yapıldığım, vekalet ücretinin ise karşı taraftan tahsil edilen bedelin içinden avukat tarafından alındığım, evvelce % 2 olarak vekalet ücretinin kararlaştırılmış olduğunu, kendilerinin ayrıca bir ödeme yapmadıklarım, bu itibarla ne tutarda vekalet ücreti ödendiğini bilmediğini ifade ettiği ve bu durumun 12.8.1994 tarihli tutanağa geçirildiği, davacının ise (H.M.)'ye vekalet ücreti ve masraf karşılığı indirildikten sonra kalan 826.405.319 liranın ödendiğinin Ankara 4. Noterliğinde düzenlenen (H.M.) tarafından imzalanan 4.12.1992 tarihli ibraname ile sabit olduğunu ileri sürdüğü, bunun üzerine inceleme elemanının, davacıya ait banka hesabından çekle yapılan ödemelerin sözkonusu ibranameyi teyid etmemesi nedeniyle ibranamenin kesin delil sayılamayacağı görüşüyle ve (H.M.)'nin ifadesini esas almak suretiyle davacının defter ve belgelerinin gerçek durumu yansıtmadığının anlaşıldığım öne sürerek; dönem matrahım re'sen takdir ettiğinin anlaşıldığı, bu itibarla, öncelikle olayda re'sen takdir nedeni bulunup bulunmadığının irdelenmesi gerektiği, Vergi Usul Kanununun 're'sen vergi tarhı' başlıklı 30. maddesinde, verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunursa vergi matrahının tamamen veya kısmen defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığının kabul edileceği ve bu durumda, verginin re'sen tarh olunacağı belirtildiğinden, uyuşmazlık konusu olayda yükümlü beyanının gerçeği yansıtmadığına dair delil bulunup bulunmadığının ve bunun idarece ortaya konulup konulmadığının bilinmesi gerektiği: böylesi bir delili saptama görevinin, yükümlü beyanının doğruluğu karinesini getiren Katma Değer Vergisi Kanununun temel ilkeleri karşısında idareye ait olduğu, vergi idaresi bu görevi yerine getirirken, Vergi Usul Kanununun yoklama inceleme arama ve bilgi toplama ile ilgili kuralları doğrultusunda sağlıklı ve başka türlü kabule yer vermeyecek açıklık ve yeterlilikte tespit yapıp durumu belgelemesi gerektiği, zira re'sen tarh yoluyla ödenen veya ödenmesi gereken verginin doğruluğu araştırılırken, tarhı öngörülen vergiye ilişkin matrah ve matrah farkının gerçek veya gerçeğe en yakın miktarının tespiti Katma Değer Vergisi Kanununun 1. maddesi gereği olduğu, nitekim gerek bu Kanun ve gerekse de Vergi Usul Kanunu, güçlü varsayımları dahi vergi tarhına elverişli tespit olarak kabul etmediği, bu duruma göre, inceleme tarihinden yaklaşık iki sene önce noter huzurunda düzenlenen ibranamede belirtilen hususun aksine olarak ibranameyi imzalayan kişinin inceleme elemanına iki yıl sonra verdiği ifadede yeralan ve ibraname ile çelişen beyana itibar edilemeyeceğinden, inceleme elemanınca salt (H.M.)'nin ifadesinin davacı tarafından verilen beyannamenin gerçek durumu yansıtmadığının delili olduğu kabul edilmek suretiyle dönem matrahının re'sen takdir edilmesinde hukuki isabet görülmediği gerekçesiyle cezalı tarhiyat kaldırılmıştır. Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz dilekçesinde, beyanın ibranamenin imzalandığı tarihten iki yıl sonra verilmesi yapılan tarhiyatı geçersiz kılmayacağını iddia ederek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının onanma sına oybirliği ile karar verildi.