|
|
Dairesi
Vergi Usul Kanun’un 139. maddesinde incelemeye tabi olanın lüzumlu defter ve vesikalarını daireye getirilmesinin kendisinden yazılı olarak isteneceğinin kurala bağlandığı, Yasa’nın bu hükmüne uyulmadan doğrudan yazı yazılarak daireye getirilmesi istenilen defter ve belgelerin ibraz edilm
|
|
|
Karar No
1997/1396
|
|
|
Esas No
1996/6117
|
|
|
Karar Tarihi
14-04-1997
|
|
|
Danıştay Onbirinci Daire
Vergi Usul Kanun’un 139. maddesinde incelemeye tabi olanın lüzumlu defter ve vesikalarını daireye getirilmesinin kendisinden yazılı olarak isteneceğinin kurala bağlandığı, Yasa’nın bu hükmüne uyulmadan doğrudan yazı yazılarak daireye getirilmesi istenilen defter ve belgelerin ibraz edilmemesi durumunda re’sen tarh nedeninin varlığından söz edilemez. İstemin Özeti: 1994 yılına ait defter ve belgeleri ayrı tarihli yazılarla iki kez istenildiği halde incelemeye ibraz etmeyen yükümlü şirket adına 1994 yılı Kasım dönemi için re’sen kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 30/3. maddesinde, bu kanuna göre tutulması mecburi olan defterlerin hepsinin veya bir kısminin vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara herhangi bir sebeple ibraz edilmemesi re’sen tarh nedeni olarak belirtildiği, aynı Kanun’un 139. maddesinde ise, vergi incelemelerinin esas itibariyle incelemeye tabi olanın işyerinde yapılacağı, işyerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin işyerinde yapılmasının imkansız olması ve mükellef ve vergi sorumlularının istemesi halinde incelemenin dairede yapılabileceği, bu takdirde ise incelemeye tabi olanın lüzumlu defter ve vesikalarım daireye getirilmesinin kendisinden yazılı olarak isteneceğinin kurala bağlandığı, Yasa’nın bu hükmüne uyulmadan doğrudan yazı yazılarak daireye getirilmesi istenilen defter ve belgelerin ibraz edilmemesi durumunda re’sen tarh nedeninin varlığından söz etmenin mümkün olmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyat terkin edilmiştir. Vergi dairesi temyiz dilekçesinde, yükümlü şirketin, iki kez istenildiği halde defter ve belgelerini vergi inceleme elemanına ibraz etmediğini, bunun takdir nedeni olduğunu, katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilemeyeceğim iddia ederek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesinin kararın in onanmasına, oyçokluğu ile karar verildi. AYRIŞIK OY: Uyuşmazlık, 1994 yılına ait defter ve belgeleri ayrı tarihli yazılarla iki kez istenildiği halde incelemeye ibraz etmeyen yükümlü şirketin, katma değer vergisi beyannamesindeki indirimlerinin gerçek durumu yansıtmadığı kabul edilerek re’sen takdir olunan matrah üzerinden salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisinden doğmuştur. 3065 Sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29. maddesinin 1/a bendinde mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, aynı Kanunun 34. maddesinin 1. bendinde, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin,.alış faturası veya benzen vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni deftere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği hüküm altına alınmıştır. Bu hükümler karşısında, katma değer vergisinin indirim konuşu yapılabilmesi için, indirim konuşu yapılacak verginin fatura veya benzeri belgeler ile gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmesi ve sözkonusu belgelerin deftere kaydedilmiş olması, tutulması mecburi defter ve kayıtlarım bu verginin hesaplanmasına ve kontrolüne imkan verecek şekilde düzenlenmesi gerekmektedir. Olayda yükümlü şirketin, 1994 takvim yılma ait kanuni defter ve belgelerini ayrı tarihli yazılarla iki kez istenildiği halde incelemeye ibraz etmediği ihtilafsız olup ibraz edilmeyen defter ve belgeler nedeniyle 213 Sayılı Vergi Usul Kanununun 30. maddesinin 3. fıkrası karşısında re’sen takdir nedenin varlığı açıktır. Bu nedenle, ibraz edilmeyen defter ve belgeler nedeniyle katma değer vergisi beyannamelerindeki indirimlerin kabul edilmemesi de yasa gereğidir. Açıklanan nedenlerle mahkeme kararının bozulması oyu ile çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
|
|