Danıştay Onbirinci Daire

Vergi Usul Kanununda, pişmanlık hükümlerinden yalnızca beyannamelerinde matrah gösteren mükelleflerin yararlanacağına dair bir hüküm yer almadığından, diğer re'sen takdir nedenleri bulunmadığı sürece, re'sen takdir yoluna gidilemez. İstemin Özeti: Yükümlü şirketin pişmanlıkla verdiği 1994/Ocak dönemine ait katma değer vergisi beyannamesinde matrah beyan etmemesi nedeniyle pişmanlık istemi kabul edilmeyip takdir komisyonu kararma dayanılarak kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır. Vergi Mahkemesi kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 371. maddesinde yükümlülerin vergi kanunlarına aykırı hareketlerim ilgili makamlara kendiliğinden dilekçe ile haber vermeleri halinde uygulanacak kuralların belirtildiği, bunlar arasında pişmanlık hükümlerinden sadece beyannamelerinde matrah gösteren yükümlülerin yararlanacağına dair bir hükmün yer almadığı, diğer re'sen tarh nedenleri bulunmadıkça matrah beyan edilmemesinden dolayı re'sen tarhiyat yapılmasının yasanın amacına aykırı olduğu gerekçesiyle cezalı tarhiyatı kaldırmıştır. Vergi Dairesi Müdürlüğü pişmanlıkla verilen beyannamede gecikme zammı hesaplanacak vergi tahakkuk etmediğinden yükümlünün pişmanlık hükümlerinden yararlanamayacağım, takdire şevkin ve takdir komisyonu kararma göre yapılan cezalı tarhiyatın yasal olduğunu ileri sürerek mahkeme kararının bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi,