T.C.

DANIŞTAY

VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU

o TECİL (Tecil İsteminin Reddi-Otuz Günlük Süre)

o TECİL VE TAKSİTLENDİRME İSTEMİNİN REDDİ (Tebliğden İtibaren Otuz Gün İçinde Ödenen Kamu Alacağının Ödendiği Tarihe Kadar Tecil Edilmiş Sayılması)

o KAMU ALACAĞININ ÖDENDİĞİ TARİHE KADAR TECİL EDİLMİŞ SAYILMASI (Tecil ve Taksitlendirme İsteminin Reddi)

Özet : Kamu alacağının vadesinin, tecil istemine verilecek yanıt üzerine belirlenecek taksit süreleri veya idarece en fazla 30 güne kadar verilecek sürenin sonu olduğu, bu itibarla, tecil ve taksitlendirme isteminin reddine ilişkin yazının tebliğ edildiği tarihten itibaren, 6183 sayılı Yasa'nın 48 inci maddesinin 2 nci fıkrasında söz edilen 30 gün içinde ödenen kamu alacağının, ödendiği tarihe kadar tecil edildiğinin kabulü icap ettiği hakkında.

İstemin Özeti: Yükümlü kurum 24.11.1986 gününde ... Defterdarlığına başvurarak, 1986 yılı Ekim dönemine ilişkin olarak tahakkuk etmiş 368.680.947.- lira katma değer vergisi ve dahili tevkifat borcunun tecilini istemiştir.

Defterdarlıkça bu başvuruya yanıt olarak gönderilen 8.12.1986 tarihli yazıyla, istemin incelenmekte olduğu, kesin yanıtın bildirilmesine kadar kurumca önerilen taksit ve miktarların, tecil kapsamında olmamak koşuluyla süresinde ve düzenli olarak ödenmesi gerektiği, ödenmemesi halinde bu durumun tecil istemi hakkında verilecek kararı olumsuz yönde etkileyeceği bildirilmiştir.

Yükümlü kurum, bu yazı doğrultusunda önerdiği taksitleri düzenli olarak ödemiştir.

... Vergi Dairesi Müdürlüğünün 19.3.1987 gün ve 5811 sayılı işlemi ile yükümlü kuruma; tecil ve taksitlendirme isteminin Maliye Bakanlığınca reddedildiği, borcun gecikme zammıyla birlikte söz konusu yazının tebliğinden itibaren 7 gün içinde ödenmesi gerektiği, aksi takdirde icrai takibata geçileceği bildirilmiştir.

Bu bildirim üzerine yükümlü kurum tarafından, tecili istenen borç bakiyesi ile ödeme günleri dikkate alınarak hesaplanan 49.184.130.- lira tecil faizi 24.3.1987 ve 27.3.1987 günlerinde ödenmiştir. Daha sonra, gecikme zammı uygulanmayıp, tecil faizi istenmesi gerektiği yolunda vergi dairesine, vergi dairesince yanıt verilmemesi üzerine de 7.9.1988 günlü dilekçeyle Maliye Bakanlığına başvurulmuştur.

Maliye Bakanlığının 17.3.1989 günlü işlemiyle, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 48 inci maddesinin 2 nci fıkrasına değinilerek, tecil ve taksitlendirilmesi istenen borcun katma değer vergisi ve dahili tevkifat olduğu, bakanlıklarınca bu tür borçların tecil ve taksitlendirilmelerinin mümkün görülmediği gerekçesiyle istem reddedilmiştir.

Yükümlü kurum tarafından söz konusu işlemin iptali ile 87.377.384.- lira gecikme zammı yerine 49.184.130.- lira tecil faizi uygulanması isteğiyle açılan davayı inceleyen Danıştay Yedinci Dairesinin 5.4.1993 günlü ve E: 1989/1319, K: 1993/1287 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 1 inci maddesinde, bu kanuna tabi olan vergi, resim ve harçlara bağlı vergi, resim ve zamların da bu kanuna tabi olduğunun açıklanması nedeniyle, katma değer vergisi ve dahili tevkifatın tecil talebinin reddinden ve dolayısıyla vadesinden sonra ödenmesinden dolayı bu vergilere bağlı olarak, 6183 sayılı Kanun'un 51 inci maddesine göre hesaplanarak ödenmesi istenen gecikme zammının Vergi Usul Kanunu kapsamında bir kamu alacağı olduğu, 6183 sayılı Kanun'un 48 inci maddesinin 2 nci fıkrasında, borcunun tecilini isteyip, bu istemi reddedilen borçlunun, söz konusu borcunu, istemin reddi yolundaki işlemin tebliğ tarihinden itibaren idarece 30 güne kadar verilebilecek ödeme süresi içinde ödemesi halinde, kamu alacağının ödendiği tarihe kadar faiz alınmak suretiyle tecil olunacağı, 5 inci fıkrasında ise, tecil isteminin kabulü halinde taksit zamanları ve diğer koşulların tecile yetkili makamlarca tespit olunacağı hükmünün yer aldığı, bu hükümlere göre kamu alacağının, tecil isteminin reddi halinde idarece 30 güne kadar belirlenecek bir vadede, kabulü halinde ise, tecile yetkili makamlarca belirlenecek taksit sürelerinde ve koşullarda ödeneceği, dolayısıyla tecil isteminin kabulü veya reddi halinde yapılacak işlemlerle ilgili olarak belirtilen bu hükümlere göre söz konusu kamu alacağının vadesinin, tecil istemine verilecek yanıt üzerine belirlenecek taksit süreleri veya idarece en fazla 30 güne kadar verilecek sürenin sonu olduğu, bu itibarla, söz konusu kamu alacağı için artık özel kanununda belirlenen vadeden söz edilemeyeceği, olayda yükümlü kuruma tecil isteminin reddine ilişkin işlemin tebliğ edilip, 6183 sayılı Yasa'nın 48 inci maddesinde belirlenen sürenin verilmediği ancak, yükümlü kurumca söz konusu borcun anılan yazının tebliği üzerine 7 gün içinde ödendiğinin anlaşıldığı, bu nedenle, tecil ve taksitlendirme isteminin reddine ilişkin yazının tebliğ edildiği tarihten itibaren, 6183 sayılı Yasa'nın 48 inci maddesinin 2 nci fıkrasında söz edilen 30 gün içinde ödenen kamu alacağının, ödendiği tarihe kadar tecil edildiğinin kabulü icap ettiği gerekçesiyle dava kabul edilerek işlem iptal edilmiştir.

Maliye Bakanlığının temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 19.4.1996 günlü ve E: 1994/537, K: 1996/163 sayılı kararıyla; temyiz istemine konu kararda yazılı hukuksal nedenler ve gerekçe benimsenerek temyiz istemi reddedilmiştir.

Maliye Bakanlığı; 6183 sayılı Yasa'nın 48 inci maddesinde idarece verilebilecek süreden bahsedildiği, tecil şartlarını tayine yetkili olan idarenin, tecil talebini reddetmesi durumunda süre verip vermeme konusunda takdir hakkını kullanacağı, şirketçe 6183 sayılı Yasa'nın anılan maddesi bir kanun boşluğu gibi yorumlanıp, tecil müessesesinin kötüye kullanıldığı ve devlet alacağının ucuz kredi gibi kullanılmak istendiği, fıkranın tecil talepleri reddedilen bütün borçluları kapsamadığını ileri sürerek kurulumuz kararının düzeltilmesini istemektedir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi M.T.'nin Düşüncesi: Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı B.A.'nın Düşüncesi: Karar düzeltilmesi dilekçesinde ileri sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54 üncü maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından istemin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

Türk milleti adına hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54 üncü maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin REDDİNE, 6.2.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.