T.C.

DANIŞTAY

VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU

o LİMİTED ORTAKLIĞIN VERGİ BORCUNDAN SORUMLULUK (Ödeme Emri - Usulüne Uygun Olmayan Ödeme Emri)

o USULÜNE UYGUN OLMAYAN ÖDEME EMRİ (Limited Şirketin Ortağı ve Yasal Temsilcisine Ödeme Emri Düzenlenmesi)

Özet : Usulüne uygun düzenlenmiş bir ödeme emri olmadan limited şirketin vergi borcundan dolayı şirketin yasal temsilcisi ve ortağı bulunan kişinin şahsi mal varlığıyla sorumlu tutulamayacağı hakkında.

İstemin Özeti: ... Büro Makinaları Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin 1987 yılına ilişkin katma değer vergisi ve gelir (stopaj) vergisi borçlarının anılan şirketten tahsil edilememesi üzerine, şirketin müdürü olan davacının ...bank ... Şubesinden aldığı aylıklarına 12.4.1994 günlü haciz uygulanmıştır. Yükümlünün aylıklarına, şirkete koyduğu sermaye ile sınırlanmaksızın ve kasıt ve ihmali tespit edilmeden uygulanan haczin yasaya aykırı olduğu iddiasıyla şikayet yoluyla Maliye Bakanlığına yaptığı başvuruya cevap verilmemek suretiyle kurulan işlemin iptali isteği ile açtığı davada, Danıştay Dördüncü ve Yedinci Dairesinin birlikte yaptığı toplantıda verilen 13.5.1994 günlü ve E: 1991/2821, K: 1994/2864 sayılı kararla; davacı hakkında uygulanan haciz işlemine konu olan vergide hata bulunduğu yolundaki iddianın, Vergi Usul Kanunu`nun 116-126 ncı maddeleri kapsamında düzeltme ve şikayet yoluyla incelenmesine ve tahsilat işlemleri sırasında ileri sürülen tahakkuk etmiş bir vergi borcu bulunmadığı yolundaki iddianın, düzeltme ve şikayet istemine konu edilmesine bir engel bulunmadığından davanın, 2575 sayılı Danıştay Kanunu`nun 24 üncü maddesinin (1/j) bendi uyarınca ilk derecede Danıştayda incelenmesi gerektiği, olayda davacının ortağı ve kanuni temsilcisi olduğu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin davacıya tebliğ edildiği, ancak şirket tarafından söz konusu borç ödenmediğinden, davacının maaşına haciz uygulanarak bu alacağın tahsili yoluna gidildiği, yükümlüye yapılan tebligat şirketi ilzam etmekteyse de şirketin ortağı ve temsilcisi olan davacının, söz konusu vergiden, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu`nun 10 uncu ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun`un 35 inci maddeleri uyarınca sorumlu tutularak, takip edilebilmesi için öncelikle adına ödeme emri düzenlenmesi gerektiği, usulüne uygun düzenlenmiş bir ödeme emri olmadan söz konusu verginin, şirketin kanuni temsilcisi ve ortağı olan davacının şahsi mal varlığından tahsiline olanak bulunmadığı, usulüne uygun olarak tahakkuk etmiş vergi borcu bulunmayan davacıdan şirkete ait vergi borcunun istenmesi ve alınmasının, 213 sayılı Kanun`un 116 ncı maddesi ile 118 inci maddesinin 1 inci bendi hükmü uyarınca düzeltilmesi gereken bir vergilendirme hatası oluşturacağı gerekçesiyle, davacının düzeltme ve şikayet isteminin cevap verilmemek suretiyle reddi yolundaki Maliye Bakanlığı işleminin iptaline karar verilmiştir.

Karar, Maliye Bakanlığı tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 31.5.1996 günlü ve E: 1995/104, K: 1996/255 sayılı kararıyla istem, temyiz olunan kararda yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca reddedilmiştir.

Maliye Bakanlığı; şirketin ortağı durumunda bulunan yükümlünün, aynı zamanda kanuni temsilci olması nedeniyle, bu mükellef hakkında 213 sayılı Kanun`un 10 uncu maddesinin uygulanması gerektiğini ileri sürerek kurulumuz kararının düzeltilmesini istemektedir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi M.T.`nin Düşüncesi: Kararın düzeltilmesi isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı A.P.`nin Düşüncesi: Temyiz olunan Danıştay 7. Dairesinin 13.5.1994 tarih ve K: 1994/2864 sayılı kararında yer alan düşüncemizde yazılı maddi ve hukuki nedenlerle karar düzeltme isteminin kabulü ile Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu kararı kaldırıldıktan sonra Danıştay Yedinci Daire kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

Türk milleti adına hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 54 üncü maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtildiğinden ve dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebeplerin bunlardan hiçbirine uymadığı anlaşıldığından, yerinde olmayan istemin REDDİNE, 6.2.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.