Danıştay Dokuzuncu Daire
Yıl içindeki arızi hasılat tespitler ortalamasının bütün yıla teşmili suretiyle re'sen takdir edilecek matrahın tahmine dayanması nedeniyle bu matrah üzerinden yapılacak tarhiyata kaçakçılık değil kusur cezası uygulanmasının yerinde olacağı hk. İstemin Özeti: içkili lokanta işleten yükümlü adına 1993/Aralık dönemi için re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davaya uyuşmazlığın 1993 yılı içinde yapılan 7 ayrı hasılat tespiti sonucunda elde edilen hasılatın defter kayıtlarına eksik kaydedildiğinin anlaşılması üzerine 7 adet tespitten özel günler dışında kalan 4 tespitte elde edilen hasılatların ortalaması esas alınarak çalışılan 332 günle çarpımı sonucu bulunan gayrisafi hasılat ile defterde kayıtlı hasılat arasındaki farktan 40.000.000 lira indirim yapılarak kalan 252.305.322 lira matrah farkı üzerinden re'sen yapılan tarhiyatın yasal olup olmadığına ilişkin bulunduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30. maddesinde re'sen tarhiyatın tarifinin yapıldığı, aynı maddenin dördüncü bendinde de, defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmamasının re'sen takdir nedeni olarak sayıldığı, işyerinde yılın değişik günlerinde yapılan 4 ayrı hasılat tespitlerinde 17.05.199316.05.199331.12.1993 günlerinde fark bulunduğu, bu farkın elde edilen hasılatın defter kayıtlarına eksik intikal şeklinde oluştuğu, bu durum, işletmenin defter kayıtları ve vesikalarının ihticaca salih olmadığım gösterdiğinden re'sen takdir sebebinin mevcut olması nedeniyle re'sen tarhiyatın esas itibariyle yasaya uygun bulunduğu, davacı hesaplamanın 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 11/2. maddesine göre yapıldığım, bu maddeye göre bulunan gayrisafi hasılat farkı için ikmalen tarhiyat 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30/4. maddesine göre re'sen tarhiyat yapılmış, vergi ziyaı nedeniyle tarhiyata ceza kesilmesi de yasaya uygun olup, aksi iddianın yerinde görülmediği, ancak bulunan matrah farkının takdire dayalı olması, yılın sadece 7 günü yapılan hasılat tespitlerine dayalı olarak dört günün dikkate alınması suretiyle tahmine dayalı bulunması karşısında kesilen kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesi icabettiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek vergi aslım onayan, kaçakçılık cezasını kusura çeviren Vergi Mahkemesi kararının; yükümlü tarafından re'sen takdir nedeninin yasalara aykırı olduğu, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 11. maddesine göre tarhiyatın ikmalen yapılabileceği, Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ise; kaçakçılık cezasının kusura çevrilmesinin yerinde olmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. Karar: Temyiz edilen Vergi Mahkemesi kararında, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından; tarafların temyiz istemlerinin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına oybirliğiyle karar verildi.