Danıştay Dördüncü Daire

Özel usulsüzlük cezasının kesilebilmesi için, ilgili belgelerin 'erilmediğinin alınmadığının belirlenmesi ve bu belgeleri vermeyen ve almayanların saptandığına ilişkin hukuken geçerli bir tespit yapılması gerekir. İstemin Özeti: Mal tesliminde bulunmaksızın komisyon karşılığı fatura düzenleyen kişilerden alınan faturaların kullanıldığı ileri sürülerek 1990 yılı için davacı limited şirket adına özel usulsüzlük cezası kesilmiştir. Danıştay Dördüncü Dairesince verilen bozma kararı üzerine Ankara 5. Vergi Mahkemesi, 26.9.1995 günlü ve E:1995/610, K:1995/927 sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353. maddesinde özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için maddede sayılan belgelerin verilmediğinin, alınmadığının belirlenmesi ve bu belgeleri vermeyen ve almayanların saptandığına ilişkin hukuken geçerli bir tespitin mevcut elması gerektiği, olayda böyle somut bir tespit yapılmadan kesilen cezada yasal isabet görülmediği gerekçesiyle özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, davacı şirket adına yapılan tarhiyatın 3787 sayılı Kanundan yararlanılarak ödendiğini, bu durumun da dairelerince istenen cezanın yerinde olduğunu gösterdiğini ileri sürmekte, kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Mahkeme kararının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemece bu karara uyulmak suretiyle verildiği ifade edilen kararlara karşı yapılacak temyiz başvurularının bozma esaslarına uyulmuş olup olmadığı yönünden incelenmesi mümkündür, incelenen dosya içeriğinden mahkeme kararının Danıştay Dördüncü Dairesinin 15.2.1995 günlü ve E:1994/3297, K:1995/722 sayılı bozma kararında yazılı esaslara uygun olduğu görülmektedir. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.