Danıştay Dördüncü Daire

Destekleme ve fiyat istikrar fonunun kayıtlara gelir olarak aktarılmaması nedeniyle hesaplanan tutardan, fazladan gelir kaydedilen kur farkı geliri ile faydalanılması gereken ihracat istisnası tutarının indirilmesi yerindedir. İstemin Özeti: İhracat istisnasından yararlanması nedeniyle 1991 yılı beyannamesinde kurumlar vergisine tabi matrah beyanında bulunmayan davacı şirket adına, bu yılda doğan şüpheli alacakları için bilançonun pasifinde ayrı bir hesapta karşılık ayırması gerekirken Öz Kaynaklar Hesabına kayıt suretiyle defterlerine kaydetmesinin Vergi Usul Kanununun 323. maddesine aykırı olduğu belirtilerek kar/zarar tablosunun yeniden düzenlenmesiyle oluşan matrah üzerinden davacı şirket adına ikmalen kurumlar vergisi salınmış, kaçakçılık ezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesinin kararıyla; davacı şirketin uyuşmazlıkla ilgili oiarak ileri sürdüğü iddiaların irdelenmesi amacıyla yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu, 1991 yılı sonu itibariyle şüpheli hale geldiği hususu tartışmasız bulunan alacaklar için davacı şirketin, bu alacaklarım pasif nitelikli tali hesaplarda takip edip, kayıtlarım düzenlemiş olmasında Vergi Usul Kanununun 323. maddesine ve muhasebe kayıt ilkelerine aykırılık bulunmadığının belirlenmiş olması karşısında, bu nedenle saptanan matrah farkında isabet görülmediği, ancak bu fark dışında destekleme ve fiyat istikrar fonunun kayıtlara gelir olarak aktarılmaması nedeniyle hesaplanan tutardan, fazladan gelir kaydedilen kur farkı geliri ile faydalanılması gereken ihracat istisnası tutarının indirilmesi ile bulunan matrah farkının yerinde olduğu, olayın niteliği ve inceleme yöntemi dikkate alındığında tarhiyata kusur cezası uygulanınasının gerektiği gerekçesiyle, matrahın kusur cezalı olarak azaltılmasına karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğü, inceleme raporuna dayanılarak salınan vergi ve kesilen kaçakçılık cezasının yasaya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesi kararının onanmasına oybirliği ile karar verildi.