Danıştay Üçüncü Daire 

Sabit kıymetlerin iktisabı için kullanılan krediler dolayısıyla ödenen faizlerin sabit kıymetlerin maliyetine eklenmesini zorunlu kılan açık yasa hükmü yoktur.

İstemin Özeti; Davacı şirketin 1989 takvim yılı defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re’sen salınan kurumlar vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; olayda, davacı şirketçe kuruluş dönemine ait yatırımların finansmanı için alınan kredilere ilişkin faizlerin sabit kıymetlerin maliyetine eklenmesi ve amortisman yoluyla itfa etmesi gerektiği, doğrudan gider yazılamayacağı belirtilerek bulunan fark üzerinden tarhiyat yapıldığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 262. maddesinde maliyet bedelinin, iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara müteferri bilumum giderlerin toplamım ifade ettiğinin belirtildiği, 269. maddesinde ise, iktisadi işletmelere dahil bilumum gayrimenkullerin, maliyet bedeli ile değerleneceğinin hükme bağlandığı, sabit kıymetlerin iktisabı için kullanılan krediler dolayısıyla ödenen faizlerin sabit kıymetlerin maliyetine eklenmesini zorunlu kılan açık yasa hükmünün bulunmadığı, bu nedenle yapılan tarhiyatta yasaya uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabul ederek tarhiyatı terkin eden Vergi Mahkemesinin kararının; vergi inceleme raporuna dayanılarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir.

Karar: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Vergi Mahkemesinin kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasıni sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildi.