T.C.
DANIŞTAY
VERGİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU
o FATURANIN GERÇEĞİ YANSITMAMASI (Tarhiyatın Kaldırılması)
o TARHİYATIN KALDIRILMASI (Faturanın Gerçeği Yansıtmaması)
o ÇALINTI FATURA (Faturanın Gerçeği Yansıtmaması)
Özet : Gerçeği yansıtmadığı saptanan çalıntı faturalara dayanılarak yapılan tarhiyatın kaldırılması yasaya uygun olduğu hakkında.
İstemin Özeti: Nakliyecilik yapan yükümlü şirketin 1989 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucunda, iki adet hasılat faturasını defter kayıtlarına intikal ettirmediğinin tespiti üzerine adına re`sen kaçakçılık cezalı katma değer vergisi salınmıştır.
Kaçakçılık cezalı tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen Trabzon Vergi Mahkemesi K: 1992/289 sayılı kararıyla; taşıma işinin davacı tarafından yapılmadığı, dolayısıyla hasılat yazmasının düşünülemeyeceği gerekçesiyle tarhiyatı kaldırmıştır.
Malmüdürlüğünün bu karara karşı yaptığı temyiz başvurusunu inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 30.12.1993 gün ve E: 1992/5829, K: 1993/5521 sayılı kararıyla; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu`nun 10 uncu maddesinde vergiyi doğuran olayın tanımlandığı, Vergi Usul Kanunu`nun 3 üncü maddesinin (B) bendinde ise vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğunun belirtildiği, olayda, iki faturanın yükümlü şirket tarafından Vergi Usul Kanunu hükümlerine uygun olarak ... isimli kişi adına düzenlendiği ve bu şahıs tarafından gider kaydedildiği, davacının ise söz konusu iki faturanın, evvelce çalınan boş bir fatura cildinin tanımadığı ... tarafından kullanıldığını sonradan öğrendiği, faturaları kendilerinin düzenlemediklerini ileri sürdüğü, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu`na göre vesikaları muhafaza sorumluğunun yükümlüye ait olduğu ve kaybolan belgelerin vergi dairesine bildirilmesi gerektiği halde bu yönde bir bildirim yapılmadığı, yasa hükümlerine uygun olarak düzenlendiği hususunda ihtilaf bulunmayan fatura tutarları esas alınarak tarhiyat yapılmasında kanuna aykırılık bulunmadığı ve tarhiyatın terkini yönünde verilen vergi mahkemesi kararında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Trabzon Vergi Mahkemesi 18.4.1994 günlü ve K: 1994/219 sayılı kararında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu`nun 3 üncü maddesine göre vergilendirmede vergiyi doğuran olayın ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, aynı kanunun 134 üncü maddesinde ise vergi incelemesinden amacın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğunun kurala bağlandığı, ara kararı ile getirtilen ve faturaları kullanan ... hakkında düzenlenen inceleme raporunda, ... adına düzenlenen ve adı geçen tarafından gider kaydedilen faturaların muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge olduğu ve bu taşıma işinin yapılmadığı tespit edilerek giderlerinden çıkarıldığı, davacı şirket tarafından yapılmayan bir taşıma işi için başkaları tarafından düzenlendiğinde kuşku bulunmayan faturalara istinaden yapılan tarhiyatta yasal isabet bulunmadığı nitekim, dava konusu olay nedeniyle yükümlü şirket adına yapılan cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının kaldırılması yönünde verilen kararın Danıştay Üçüncü Dairesinin 17.11.1993 gün ve K: 1993/3247 sayılı kararı ile aynen onandığından söz ederek davanın kabulü yolundaki kararında direnmiştir.
Karar malmüdürlüğü tarafından; elde edilen hasılat nedeniyle düzenlenen faturaların kayıt ve beyan dışı bırakılmasının re`sen takdiri gerektirdiği ve bu hasılat üzerinden yapılan cezalı tarhiyatın onanması gerektiği ileri sürelerek temyiz edilmiştir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi S.Y.`nin Düşüncesi: Temyiz isteğinin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı N.K.`nin Düşüncesi: İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 49 uncu maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan, Vergi Mahkemesi ısrar kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Türk Milleti Adına hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: Dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçesi Kararın özet bölümünde yazılı Trabzon Vergi Mahkemesinin 18.4.1994 günlü ve E: 1994/139, K: 1994/219 sayılı Kararı aynı gerekçe ve nedenlerle Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bu nedenlerle, temyiz isteminin REDDİNE, 9.2.1996 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
Danıştay Dokuzuncu Dairesinin K: 1993/5521 sayılı bozma kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca temyiz isteminin kabulü ile vergi mahkemesi direnme kararının bozulması gerektiği görüşü ile karara katılmıyoruz.