|
|
Dairesi
Taşıt kredisi nedeniyle ödenen faiz ve komisyonun, kredi ile alınan taşıtın maliyetine eklenmesi zorunlu olmayıp, doğrudan gider yazılabilir.
|
|
|
Karar No
1996/5198
|
|
|
Esas No
1995/1325
|
|
|
Karar Tarihi
11-12-1996
|
|
|
Danıştay Üçüncü Daire
Taşıt kredisi nedeniyle ödenen faiz ve komisyonun, kredi ile alınan taşıtın maliyetine eklenmesi zorunlu olmayıp, doğrudan gider yazılabilir. İstemin Özeti: Dayanıklı tüketim malları ticareti ile uğraşan davacı şirketin 1993 takvim yılma ilişkin defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda yıl içerisinde kullanılan krediler dolayısıyla tahakkuk ettirilen faiz giderlerinden dönem sonu emtia mevcuduna pay verilmediğinden bahisle belirlenen matrah farkı üzerinden ikmalen salınan kurumlar vergisi, geçici vergi, ekonomik denge vergisi ile bunlara bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezalarına karşı açılan davayı; 449.357.181 liralık faiz giderinin büyük ölçüde mal alımında kullanıldığı, dolayısıyla doğrudan gider yazılmasında kanuna aykırılık bulunmadığından bu kalemden belirlenen matrah farkının yerinde olmadığı, 50.520.612 liralık faizin ise ............... Bankası ..... Şubesinden taşıt aracı alımı için kullanılan krediden kaynaklandığı, taşıt aracı iktisabına isabet eden faiz gideri için 1/2 hisse ile belirlenen 25.260.306 liralık matrah farkında kanuna aykırılık görülmediği, öte yandan ikmalen ya da re’sen belirlenen matrah farkları üzerinden yapılan tarhiyatlarda ayrıca geçici vergi tarh edileceği yolunda kanunda herhangi bir hüküm bulunmadığı, matrah farkının defter kayıtlarından belirlenmiş olması nedeniyle olaya kusur cezası uygulanmasının gerektiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek kurumlar vergisi ile ekonomik denge vergisini 25.260.306 lira matraha göre tadil eden, bunlara bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezasını kusur cezasına çeviren, geçici vergi ile buna bağlı kaçakçılık cezasını ise kaldırmak suretiyle değişiklikle onayan Vergi Mahkemesinin kararının; Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından inceleme raporuyla belirlenen matrah farkı üzerinden kaçakçılık cezalı olarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu, mükellef şirket tarafından ise, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 270. ve 273. maddelerinde maliyet bedeline girecek unsurların birer birer sayıldığı, bunlar arasında finansman giderinin bulunmadığı dolayısıyla gider yazılması gerektiği, inceleme elemanınca taşıt kredisine isabet eden faiz miktarının yanlış hesaplandığı ileri sürülerek bozulması istemlerine ilişkin bulunmaktadır. Bunlar arasında banka kredi faizleri yer almadığından taşıt kredisi nedeniyle ödenen faiz ve komisyonların doğrudan gider yazılmasında kanuna aykırılık bulunmadığından aksi yolda verilen mahkeme kararında yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle mükellef şirket temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması aynı nedenle Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin ise reddi gerekeceği düşünülmektedir. Karar: Vergi Mahkemesinin kararının dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan 449.357.181 liralık faiz giderinden belirlenen matrah farkına ait kurumlar vergisi, geçici vergi, ekonomik denge vergisi ile kaçakçılık cezasına ilişkin hüküm fıkrası aynı gerekçe ve nedenlerle dairemizce de uygun bulunmuştur. Mahkeme kararının taşıt aracı iktisabına isabet eden faiz giderinden belirlenen matrah farkına ilişkin hüküm fıkrasına gelince; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 269. maddesinde; taşıtların gayrimenkuller gibi değerlendirecekleri belirtilmiş olup, aynı Kanunun 270. maddesinde de; gayrimenkullerin maliyet bedeline giren giderler arasında banka kredi faizleri yer almadığı gibi, son fıkrasında; noter, mahkeme, kıymet takdiri, komisyon ve tellaliye giderleri ile Emlak Alım ve Taşıt Alım Vergilerini maliyet bedeline ithal etmekte veya genel giderler arasında göstermekte müdellellerin serbest oldukları hükme bağlanmıştır. Dava konusu olayda; davacı şirketin ................ Bankası ................ Şube sinden aldığı taşıt kredisi nedeniyle ödemiş olduğu faiz ve komisyon giderinin malın maliyet bedeline dahil edilmesi zorunlu bulunmadığı cihetle, gider yazılmasında kanuna aykırılık görülmediğinden aksi yolda verilen mahkeme kararında yasal isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle davacı şirket temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesinin kararının taşıt aracına isabet eden matrah farkıyla ilgili hüküm fıkrasınin bozulmasına; 449.357. 181 liralık faiz giderinden belirlenen matrah farkına ilişkin Vergi Dairesi temyiz isteminin reddiyle kararın bu kısminin onanmasına oybirliği ile karar verildi.
|
|